اختلاف، بخش جداييناپذير زندگي زناشويي است و به خودي خود براي زندگي زناشويي، خطرناک نيست.

به گزارش سلام لردگان، «اختلاف»، بخش جداييناپذير زندگي زناشويي است و به خودي خود براي زندگي زناشويي، خطرناک نيست، آنچه ميتواند خطرناک باشد، نحوه مواجهه همسران با اختلافاتشان است. اگر اختلافات به درستي حل نشود، ميتواند زندگي زناشويي را دچار بحرانهاي جدي کند.
زوجين در مواجه با اين اختلافات و تعارضات، معمولاً سه نوع برخورد دارند:
۱) از صحبت کردن درباره اختلافات اجتناب ميکنند و معتقدند مشکل، خود به خود حل خواهد شد.
۲) واکنشهاي هيجاني و افراطي بروز ميدهند؛ براي مثال با يکديگر دعوا ميکنند و درگيريهاي مکرر ايجاد ميشود.
۳) اختلافات و تعارضات بين خود را به صورت اصولي و منطقي حل ميکنند.
برخي قواعد و اصول حل اختلافات زناشويي
حل اختلافات زناشويي، قواعد و اصولي دارد که در ادامه به مهمترين آن اشاره ميشود:
* زمان و مکان مناسبي را براي صحبت درباره اختلافتان در نظر بگيريد.
وقتي که خسته، گرسنه يا عصباني هستيد، زمان مناسبي براي گفتوگو و حل مشکل نيست. همچنين در محيطهاي پر سر و صدا و يا در حضور ديگران، به ويژه فرزندانتان از بحث کردن اجتناب کنيد.
* احساس منفي خود را بيان کنيد.
گاهي اوقات زوجين هنگام اختلاف و مشکل، به جاي بيان ناراحتي و خشم خود، آن احساس را به نمايش ميگذارند؛ مثلاً اخم ميکنند، حرف نميزنند، داد و فرياد ميکنند و... نکته مهم اين است که اگر ناراحتي خود را به زبان نياوريد، همسرتان متوجه نميشود که شما چه احساسي داريد. به جاي نمايش احساسات با رفتارهاي ناسنجيده، با کلمات مناسب احساس خود را بيان کنيد. با بيان احساسات خود، زمينه مناسبي را براي حل مشکلي که چنين احساساتي را در شما به وجود آورده است، فراهم ميکنيد.
آنچه که در شرايط معمول، مانع از حل اختلاف ميشود، آن است که معمولاً پس از بروز يک اختلاف، زوجين مشکلات قبلي و قديمي را هم به ميان ميآورند. اين موقعيت، تنها باعث پيچيدهتر شدن مشکلات ميشود، طوري که ديگر هيچ راهي براي حل مشکل اصلي باقي نميماند.
* مراقب کلام خود باشيد.
تحقير، توهين، تهديد، سرزنش و پرخاشگري نکنيد. اگر صدايتان بلندتر شده يا تند و با پرخاشگري صحبت ميکنيد، کمي مکث کنيد تا آرام شويد و سپس به صحبتهايتان ادامه دهيد.
* اختلافات گذشته را به ميان نکشيد.
آنچه که در شرايط معمول، مانع از حل اختلاف ميشود، آن است که معمولاً پس از بروز يک اختلاف، زوجين مشکلات قبلي و قديمي را هم به ميان ميآورند. اين موقعيت، تنها باعث پيچيدهتر شدن مشکلات ميشود، طوري که ديگر هيچ راهي براي حل مشکل اصلي باقي نميماند. سعي کنيد هر دفعه درباره يک موضوع بحث کنيد و تنها روي آن موضوع تمرکز داشته باشيد.
* مسئلهاي که بر سر آن اختلاف نظر داريد را دقيقاً مشخص کنيد.
مشکل اصلي را پيدا کنيد و دقيقاً بدانيد که درباره چه موضوعي با همسرتان بحث ميکنيد و اختلاف اصلي چيست. باز کردن و تشريح مشکل، به شما و همسرتان يک نماي کلي از مسئله ميدهد. تعريف دقيق و روشن مسئله، گام مهمي براي حل آن است.
* به خواستههاي خود و همسرتان توجه کنيد.
دقت کنيد هر دو چه ميخواهيد؟ هر دو نيازها و خواستههايتان را بيان کنيد. سعي کنيد نظراتتان را به همسرتان تحميل نکنيد. مشکل را از زاويه ديد همسرتان نيز ببينيد و خواستهها و نگرانيهايش را درباره مشکل موجود درک کنيد.
* درباره اينکه چگونه هر يک از شما در ايجاد مشکل موجود سهيم هستيد، صحبت کنيد.
بسياري از زوجين در هنگام بحث کردن، سعي ميکنند ثابت کنند که مقصر نيستند و حق با آنان است و علت مشکلات ايجاد شده، همسرشان است و او مقصر اصلي است. دقت کنيد هيچ مشکلي با متهم شناختن همسرتان حل نخواهد شد و تنها با اين عمل، او را در موضع دفاع قرار ميدهيد و اختلافتان پيچيدهتر ميشود. صادقانه سهم خود را در ايجاد و تداوم مشکل بررسي کنيد و درباره آن با همسرتان صحبت کنيد، اين رفتار شما باعث ميشود او نيز اشتباههاي خود را در ايجاد مشکل، راحتتر بيان کند.
* مشخص کنيد که هر يک از شما براي حل مشکل، چه اقداماتي را انجام ميدهد.
به همسرتان نگوييد او چه کار ميتواند بکند، در عوض به او بگوييد که چه کاري از دست خودتان ساخته است. سوالاتي مانند؛ «فکر ميکني چه کمکي از دست من بر ميآيد؟» و «دوست داري من چه کار کنم؟» کمک کننده است. بعد از آنکه براي مشکلاتتان راه حلي پيدا شد و هر دو با آن موافق بوديد، ببينيد چگونه توانستيد به جاي طفره رفتن و پرخاشگري، علت اصلي مشکلتان را پيدا کنيد و به راه حل مناسبي دست يابيد. صحبت درباره اين موضوع باعث ميشود که هر دوي شما بياموزيد در زمان بروز مشکل، چگونه با يکديگر برخورد کنيد و به نتيجه دلخواه دست يابيد.
منبع: تبيان