به گزارش سلام لردگان به نقل از پايگاه بصيرت: تنش ميان ترکيه و سوريه در ماه‌هاي اخير به حدي افزايش يافته است که روابط دو کشور را تا حد درگيري نظامي با يکديگر به پيش برده است و حتي هفته گذشته به برخوردهاي نظامي و کشته‌شدن چند نفر از شهروندان دو طرف انجاميد. تنش نظامي ميان ترکيه و سوريه از زماني آغاز شد که در ماه ژوئن يک جنگنده ترک در حريم هوايي سوريه ساقط شد و اين اقدام سوريه، دولت ترکيه را در حمايت از مخالفان سوري و سقوط دولت بشاراسد مصمم‌تر کرد. ترکيه به‌عنوان هم‌پيمان اسرائيل و غرب در منطقه سعي دارد تا منافع متحدان خود را تأمين کند که در اين راستا، مقابله با سوريه به‌عنوان محور مقاومت در برابر رژيم صهيونيستي يکي از اين اقدامات است.
از همان روزهاي اول شروع درگيري‌ها در سوريه در مارس 2011، ترکيه موضع همسو با مخالفان نظام سوريه اتخاذ کرد و تا جايي‌که امکان داشت، با جنگ تبليغاتي و تحت فشار قرار دادن سوريه در مجامع منطقه‌اي و بين‌المللي ازجمله سازمان ملل و ناتو، اقداماتي عليه دولت بشاراسد انجام داد. آنکارا در طي يک سال‌ونيم که از حوادث سوريه مي‌گذرد، از همان ابتدا در کنار نيروهاي شورشي حضور فعال داشته است و با ارسال تسليحات و تجهيزات نظامي و همچنين آموزش و کمک‌هاي مالي گسترده به مخالفان حکومت سوريه در تلاش است تا برنامه‌هاي آمريکا را به بهترين شکل پياده کند. حمايت ترک‌ها از مخالفان سوريه و اعزام نيرو و تجهيزات نظامي به اين کشور، زماني جنبه عملي به خود گرفت که در ماه ژوئن يک جنگنده ترک در حريم هوايي سوريه توسط موشک‌هاي اين کشور مورد اصابت قرار گرفت و بهانه لازم را براي اردوغان نخست‌وزير ترکيه فراهم ساخت تا به بهره‌برداري از اين موضوع بپردازد و زمينه مداخله در امور داخلي سوريه را عملي سازد. دولت کنوني ترکيه زماني که قدرت را در دست گرفت، سياست گسترش همکاري با کشورهاي مسلمان منطقه را در دستور کار برنامه‌هاي سياست خارجي خود قرار داد؛ اما به‌تدريج اين سياست به مقابله با برخي کشورهاي منطقه خصوصاً سوريه انجاميد. بعد از شليک چند خمپاره از طرف نيروهاي سوريه به يکي از شهرهاي مرزي ترکيه در هفته گذشته که به کشته شدن پنج نفر از شهروندان ترک انجاميد، اردوغان دولت سوريه را به حمله نظامي تهديد کرده است. اين اقدام، تنش ميان دو کشور را تا حد درگيري نظامي به پيش برده است. اين چرخش سياست ترک‌ها نسبت به تحولات منطقه، اهداف متعددي را در پس پرده دارد که باعث شده تا اين کشور تا نزديکي جنگ با سوريه به پيش رود و حتي براي سقوط بشاراسد حاضر است بهاي سنگيني بپردازد که براي اين کشور گران تمام خواهد شد.
- با توجه به اينکه در هفته‌هاي اخير، نيروهاي ارتش سوريه توانستند بيشتر مناطق ناآرام اين کشور را از وجود نيروهاي مخالف پاکسازي کنند و در حال حاضر بيشتر درگيري‌ها در شهر حلب در جريان است و ارتش سوريه هر روز به پيشروي‌هاي جديدي در محورهاي مختلف دست مي‌يابد، حضور بشار اسد در حلب که با هدف مديريت و فرماندهي جنگ در خط مقدم نبرد با مخالفان صورت گرفته است، نشان مي‌دهد که دولت سوريه در تلاش است تا کار تروريست‌هاي مسلح را يکسره کند و اگر ترکيه به‌صورت مستقيم وارد ميدان نشود و به حمايت از مخالفان اقدام نکند، کار تروريست‌ها کمتر از چند روز آينده تمام خواهد شد. بي‌شک تنها هدف ترکيه از اين اقدام، فرصت دادن به تروريست‌هاي مسلح براي جان سالم به در بردن از چنگ ارتش قدرتمند سوريه و حتي در صورت لزوم، ايجاد منطقه امن و به‌ويژه پرواز ممنوع بر فراز بخشي از خاک سوريه است. سوريه به‌عنوان محور مقاومت در منطقه مانع بزرگي بر سر راه صهيونيسم و غرب در رسيدن به اهدافشان است و ترکيه به عنوان متحد رژيم صهيونيستي در تلاش است تا اين مانع را از سر راه متحدان غربي - صهيونيستي خود بردارد تا با اطمينان‌خاطر بيشتري به اعمال قدرت در منطقه بپردازند. به همين‌خاطر، ترکيه به‌دنبال اين است تا به بهانه تهديد مرزهاي خود از سوي سوريه، ناتو و غرب را در مسئله سوريه درگير کند تا بتواند با افزايش فشار بر دولت بشاراسد زمينه سقوط دولت را فراهم کند. بي‌شک سقوط بشاراسد و روي کار آمدن يک دولت همسو با غرب در اين کشور، منافع صهيونيست‌ها را در منطقه غرب آسيا(خاورميانه) تأمين خواهد کرد و تهديدات امنيتي از سوي سوريه را از کاهش خواهد داد. دولت تركيه با اين رهيافت ديپلماتيک جديد خود نشان داده است كه عملاً در مسير اجراي طرح خاورميانه بزرگ آمريكا و رژيم صهيونيستي گام برمي دارد؛ زيرا در صورت سقوط بشاراسد و روي کار آمدن يک حکومت وابسته به غرب، طرح خاورميانه بزرگ تحقق خواهد يافت و زمينه نفوذ بيشتر غرب در منطقه را فراهم خواهد ساخت. در صورتي كه ايالات متحده به اين هدف خود برسد، رژيم صهيونيستي نيز به‌طور طبيعي از انزوا خارج مي‌شود و به فضاي حياتي مورد نياز در غرب آسيا(خاورميانه) مي‌رسد.
- کاهش نفوذ ايران و سوريه در منطقه، يکي از اهداف مهم و اساسي غرب در غرب آسيا(خاورميانه) است. غرب سعي دارد تا با استفاده از متحد منطقه‌اي خود (ترکيه) به اين امر دست پيدا کند. ايران و روسيه حاميان اصلي دولت کنوني سوريه در دهه‌هاي اخير به‌ويژه بعد از شروع درگيري‌ها در اين کشور بوده‌اند و همواره از دولت بشاراسد به انواع مختلف دفاع کرده‌اند. در صورت سقوط بشاراسد نفوذ ايران و روسيه در منطقه کاهش مي‌يابد و غرب و رژيم صهيونيستي با ايجاد يک رژيم دست‌نشانده در سوريه، بهتر مي‌توانند ايران و روسيه را تحت فشار قرار دهند و به نظارت بيشتر بر آن‌ها اقدام کنند. در صورت بروز چنين امري، منافع صهيونيسم در منطقه بيش از پيش تأمين خواهد شد و به همين دليل، ترکيه به‌دنبال بهانه لازم براي مداخله نظامي در سوريه بود که برخورد چند خمپاره به يکي از شهرهاي مرزي ترکيه از سوي نيروهاي سوريه، اين امکان را براي اين کشور فراهم ساخت تا با استفاده از اين حربه، فشارهاي بين‌المللي بر ضد بشاراسد را افزايش دهد.
- ساخت فيلم موهن عليه پيامبر اکرم(ص) توسط سام باسيل، صهيونيست آمريکايي، باعث شد تا همه توجهات از تحولات سوريه به مخالفت با غرب و صهيونيسم کشانده شود و ترکيه در تلاش است تا با ايجاد بسترهاي جديد در ارتباط با تنش ميان ترکيه و سوريه، بار ديگر توجهات بين‌المللي را به‌سوي تحولات سوريه سوق دهد و فشارهاي بين‌المللي را بر دولت بشار اسد افزايش دهد تا در نهايت، با متجاوز خواندن سوريه، به حمايت بيشتر از گروه‌هاي مخالف و حتي مداخله نظامي در اين کشور اقدام کند.
ترکيه در تلاش است تا با استفاده از حربه تبليغاتي و وخيم خواندن روابط ترکيه و سوريه، مجامع بين‌المللي به‌ويژه ناتو را به مداخله در امور داخلي سوريه وادار کند تا بتواند به هدف اصلي خود که سقوط بشاراسد است، جامه عمل بپوشاند. برگزاري نشست ناتو براي تصميم‌گيري درباره اوضاع تنش‌آميز بين آنکارا و دمشق، نمونه‌اي از اقدامات ترکيه براي افزايش فشارها به دولت سوريه و فروپاشي نظام سياسي اين کشور است که در راستاي اهداف غرب در منطقه است. در واقع ترکيه مي‌خواهد از اقدام اخير سوريه به‌عنوان يک واکنش نمايشي براي نشان دادن يک عکس‌العمل شديد عليه دمشق استفاده کند و تا جايي که مي‌تواند، از حربه‌هاي تبليغاتي و رسانه‌اي و تأثير در مجامع بين‌المللي و منطقه‌اي براي پيشبرد اهدافش بهره برد.