به گزارش سلام لردگان؛ توافقي در لوزان بيان شد که اگر کامل و جامع باشد براي همه باعث خوشحالي و افتخار است ولي سالي که نکوست از بهارش پيداست در همين ابتداي اختتام مذاکرات، تفاوتها و تناقضات اساسي متون منتشره توسط سايت هاي وزارت خارجه ايران و آمريکا خبر از يک سناريوي قديمي با سکانس هاي آشنا براي همه دارد. اين سکانس هاي مطرح در اين نوشته نه از براي بي اعتمادي به طرف ايراني است بلکه اين طرف غربي و به ويژه امريکاست که زورگويي نهان و آشکار در رفتارهاي ديپلماتيکشان وجود دارد و نمي توان آن را ناديده گرفت چرا که آنچه از زبان آنها تفسير و معني مي شودذ مبناي عمل سازمانهاي بين المللي واقع خواهد شد که سرانجام عوايدي که نه بلکه زيانهايي بس به ايران اسلامي تحميل خواهد کرد.
سکانس اول:
يک توافقي حاصل ميشود
مسئولين دولتي بخش هايي از توافق را سانسور ميکنند و بخش هاي مثبت مذاکره را در بوق و کرنا ميکنند
قيمت کالا ها و البته دلار، تا حدي پايين تر مي آيد
مردم شاد و خوشحال ميشوند و انگيزه ها تقويت ميشود
اما از طرفي،برخي طرف هاي مقابلِ مذاکره يک سري حرفها ميزنند که مخالف صحبت مسئولان دولتي ايران ميباشد!
سکانس دوم:
چند وقت بعد صداي يک عده از داخل کشور در مي آيد و حرفشان اينست که شما بسياري از موارد مذاکره را سانسور کرديد! چرا از دادن جزئيات مذاکره و آنچه توافق کرده ايد به مجلس شوراي اسلامي ترس داريد؟
مجلسي ها از دکتر ظريف و تيم مذاکره کننده درخواست جواب گويي به شبهات و گزارش دادن از مذاکرات را دارند
و البته مسئولان دولتي دست و پا شکسته جواب برخي ايرادات توافق را ميدهند و در برابر برخي ديگر از آنچه که گفته ميشود سانسور شده بود سکوت يا مغالطه ميکنند
هرچه طرف هاي مقابل جزئيات بيشتري از مذاکرات را منتشر ميکنند مذاکرات بيشتر دچار تشکيک ميشود
سکانس سوم:
چندي بعد...
آمريکا براي ايران خط و نشان ميکشد و البته بعد از گذشت يک الي دو ماه از توافق، به بهانه نقض حقوق بشر(عدم آزادي جنسي) و حمايت از تروريست(حمايت از لبنان) تحريم هاي جديد ميکند
مسئولان دولتي ايران در جواب ميگويند:اين رفتار ها اخلاقي نيست و مخالف با روحِ مذاکرات است
آمريکا ميگويد:ما گفته بوديم که اگر هم توافقي شود فقط تحريم هاي مربوط به هسته اي را شامل ميشود نه تحريم هاي مربوط به حقوق بشر و حمايت از تروريست
و مردم ايران در شوک و حيرت هستند...
سکانس چهارم:
قيمت کالاها تغيير زيادي نکرده و تقريبا همه چيز مثل قبل است
حالا که جزئيات بيشتري از مذاکرات منتشر شده مردم مثل روزهاي اول توافق خوشحال نيستند
مردم دچار شک ميشوند که چرا تغيير خاصي ديده نميشود؟! آيا ايراداتي که نسبت به مذاکره وارد ميشود حقيقت دارد؟
سکانس پنجم:
مسئولان دولتي ميگويند آنچه ما در لوزان انجام داديم توافق نهايي نبود و مذاکرات همچنان ادامه دارد مردم توقع زيادي از مذاکرات لوزان نداشته باشند،مذاکرات هاي اصلي در اينده انجام خواهد شد
و مردم بازهم با کلي سوال و ترديد نسبت به مذاکرات گذشته و با اميد به آينده و مذاکراتي جديد به زندگيشان ادامه ميدهند
و مذاکرات همچنان ادامه دارد....