وي گفت: در حقيقت آلودگي صوتي برخلاف تصور همگان صدايي نيست که باعث پاره شدن گوش يا احساس دردناکي در آن ناحيه شود، بلکه ممکن است حتي صداي موسيقي در زمان يا مکان نامناسب نيز موجب آلودگي صوتي باشد.

حسيني نسب يادآور شد: لرزش نيز يکي ديگر از انواع آلودگي است که در صورتي که انتقال امواج از طريق هوا صورت نگيرد و رسانه آن اجسام جامد باشند، ايجاد مي‌شود.

وي افزود: يکي از مهم‌ترين مفاهيم در آلودگي صوتي آستانه شنوايي و آستانه بحراني و آستانه دردناکي است. آستانه شنوايي که در انسان صفر دسي بل است با افزايش سن کمي بالا مي‌رود.

اين کارشناس شنوايي سنجي گفت: آستانه بحراني، يعني آستانه‌اي که هرگاه بار صوتي محيط از آن فراتر رود، انسان را به تدريج دچار عوارضي ناشي از تاثير آلودگي صوتي مي‌کند که در منابع مختلف از ۸۰ تا ۸۵ دسي بل متفاوت است.

حسيني نسب با بيان اينکه آستانه دردناکي نيز آستانه‌اي است که هرگاه بار صوتي محيط از آن فراتر رود موجبات درد و در مواردي آسيب جدي به دستگاه شنوايي را فراهم مي‌آورد، گفت: اين آستانه در منابعي بين ۱۲۰ تا ۱۴۰ دسي بل و بالاتر ذکر شده است که از نمونه‌هاي آن مي‌توان به سر و صداي چکش پرچکاري با شدت ۱۳۰ دسي بل اشاره کرد.

وي گفت: مي‌توان منابع آلودگي صوتي را به سه بخش نقطه‌اي، کروي يا گوي مانند، خطي سيلندري يا استوانه‌اي و سطحي تقسيم کرد. منابع آلودگي نقطه‌اي مانند دستگاه پرس، دستگاه دريل يا کارگاه‌هاي نجاري و تراشکاري، به تنهايي باعث آلودگي صوتي محيط زيست و افزايش بار صوتي محيط مي‌شوند.

اين کارشناس شنوايي سنجي با اشاره به اينکه منابع آلودگي خطي يک منبع به صورت خط است که تراز آلودگي صوتي را افزايش مي‌دهد، گفت: از نمونه‌هاي اين منبع مي‌توان به ترافيک پرحجم در يک بزرگراه يا خيابان اشاره کرد.

وي افزود: منابع آلودگي سطحي شامل چند منبع صوتي است که در سطح کم و بيش وسيع استقرار يافته باشند همانند آنچه در مجموعه‌هاي وسيع صنعتي و مناطق صنعتي بوجود مي‌آيد.

حسيني نسب گفت: واکنش دستگاه عصبي انسان به افزايش تراز صوتي محيط به اشکال مختلف بروز مي‌کند؛ به عنوان مثال اگر فردي مرتب از ميزان صداي بلند استفاده کند، سلول‌هاي مويينه شنوايي او از بين مي‌روند و به هيچ وجه هم اين سلول‌ها جايگزين نمي‌شوند.

وي تصريح کرد: کاهش حجم ضربان قلب، تغيير ريتم تنفس و نبض، افت مقاومت الکتريکي پوست، کاهش دماي پوست، اختلال در حرکت دودي معده، ‌توليد شيره و بزاق، گشاد شدن مردمک چشم، افزايش فشار خون و تنگ شدن رگ‌ها از اشکال مختلف واکنش دستگاه عصبي انسان به افزايش تراز صوتي محيط است.

اين کارشناس شنوايي سنجي خاطر نشان کرد: وسايط نقليه، مشاغل و صنايع، دستگاه‌ها و تجهيزات مولد و تقويت صوت از جمله انواع MP3ها از عوامل اصلي توليد آلودگي صوتي هستند.

حسيني نسب گفت: براي اينکه فرد مطمئن باشد سيستم صوتي به گوش‌اش ضربه نمي‌زند و با توجه به اينکه حساسيت گوش‌ها به صدا با هم متفاوت است، به‌ عنوان يک معيار کلي بايد سعي شود هنگام شنيدن صدا از حداقل صدايي که مي‌توان آن را شنيد، استفاده شود؛ يعني نخستين حد صداي بالاتر از آستانه شنوايي، صداي کم از نظر ما ميزان صداي مطلوب است.

وي با تاکيد بر اينکه صداي متوسط بايد بيشتر در محيط‌هاي شلوغ مورد استفاده قرار گيرد، گفت: صداي بلند نيز فقط براي کم‌شنوايان توصيه مي‌شود. سازمان جهاني بهداشت مي‌گويد ميانگين ۴۰ دسي‌بل توصيه شده صدا در محيط معادل يک خانه آرام در يک محل مسکوني در شب است.

اين کارشناس شنوايي سنجي در پايان خاطر نشان کرد: به ‌عقيده کارشناسان، حد استاندارد استفاده از دستگاه‌هاي MP3 از نظر صوتي نبايد از حدود ۸۵ دسي‌بل بيشتر باشد. البته اين دستگاه‌ها ميزان دسي‌بل را مشخص نمي‌کنند و بيشتر به‌ صورت صداي کم، متوسط و زياد عرضه مي‌شوند.

انتهاي پيام