ياداشت امين شعبان بيدله
به گزارش خبرنگار سلام لردگان
مردم به عنوان بنياد هاي جامعه موثر ترين اثر گذاران حرکت هاي سياسي اند و اين امر در جوامع مختلف فرق دارد. ما نمي توانيم جوامعي که ديکتاتوري (پيدا و يا پنهان) در آنها بيداد مي کنند را در زمره ي اين اثرگذاران مذکور قرار دهيم زيرا وقتي شخص و يا اشخاص به تبعيت از ديگر تفکرات بزرگ گرا ،تصميمي مي گيرند و يا جامعه اي را هدايت مي کنند ، بدون ترديد آن جامعه را نمي توان موثر در سياست دانست بلکه در آنجا فرد و يا افرادند که مهم تلقي مي گردند نه اهل جامعه .
با قبول ابن امر که کشتي هر جامعه اي نياز به نقشه و راهنمايي براي حرکت دارد ، و تشبيه آن به جامعه حاضر ما، مي توان بيان کرد که بر اساس نقشه ي راه اسلام، جامعه ي ما نيز در حال حرکت بر اساس حضور راهنماي تاييد شده ي حق است و چون اجتماع در اين نقشه ي راه بسيار مورد تاييد قرار گرفته است ،حضور مردم در صحنه هاي محتلف نيز بسيار مورد تاييد قرار گرفته است. گرچه برخي ها به دليل اميال ضد تفکرات نظام نسبت سلب آزادي بيان و حرکت را به نظام مي زنند اما آنچه مهم است حرکت هاست که در همين جامعه صورت مي پذيرد و البته با پذيرش نقدهاشان، و اين حرکت ها گاه به مرور زمان ايجاد کننده اجتماعات علني مي گردد که اجتماعات بر اساس هر عقيده و نظري برترين نمونه ي همبستگي ست (به شرط تداوم). حال بهتر است اينگونه بيان کرد که در جامعه ي ما مردم به پيروي از سياست هاي اقتدار گري؛ ايجاد برخي اجتماعات مي کنند. حاضريني که بيانشان و نقدشان ، همه و همه در راستاي فهميدن داستان پيچيده ي سياست است. زماني که براي همراهي پيکر معمار انقلابشان جمع شدند، رکورد دار يکي از بزرگترين اجتماعات صلح آميز جهان شدند. و گفتن اين نکته بجاست که در نقشه ي راه همين جامعه ي کنوني بزرگترين اجتماع صلح آميز جهان نيز ثبت شده است و آن حضور ميليوني مردم در کربلاي معلاست. هدف سخن واضح است که در جامعه ي ما حتي اجتماعات نيز برگرفته از نقشه ي راه است. اگر حضور مردم براي تشييع پيکر معمار انقلابشان را با رنگ و بوي کمتري سياسي بدانيم، نمونه بارز سياست در اجتماعات و اجتماع براي سياست را مي توان واقعه ي نه دي دانست.
زماني افراد براي بيان نظر خود به خيابان آمدند و آرام در حال شکل دادن به اجتماع و ابراز ايده ي سياسي خود بودند ولي آن هنگام که در آن اجتماع رنگ و بوي نفوذ و کينه به ميان آمد همين اجتماع از هم جدا شد و با پروسه اي چندين ماهه تبديل به حاضرين چند نفري گرديد. اين بدان معناست که حرکتي که پايه اش و بنيانش به سمت ضد ارزش ها برود از هم مي پاشد و حال اگر اين حرکت مبناي سياسي هم داشته باشد زودتر انحلال مي يابد.
در مقابل اين انحلال وقتي مردم ببينند حقيقت با همه ي گرد و قباري که در جامعه پاشيده شده در حال مظلوم شدن است، به دليل ذات حق پذيرشان ،به صحنه مي آيند و اجتماعي بزرگ براي حمايت از سياست را رقم مي زنند.
نه دي در نظام جمهوري اسلامي يک نمونه اعلا و بارز براي حرکات اجتماعي ، سياسي است. مهمترين علت اين اهم بودن نيز خودجوشي و يکبارگي آن است که هيچ شخصي نتوانست و نمي تواند اين حضور را منکر گردد.
گرچه هم مردم و هم نظام قدر دان اين حرکت خودجوش هستند ولي آنچه مهم است دنبال کردن مسير اين جمع شدن هاست. اگر مردم دريابند که نتيجه حضورشان به مرور زمان در حال افول است مطمئنا براي حرکت هاي بعدي روحيه شان کمتر خواهد شد، لذا تداوم و گرامي داشت اينگونه حرکت ها ،حتي با بيان نام ايام، خود نقطه قوتي ست براي ادامه ي اين کشتي تا رسيدن به سرمنزل مقصود.