به گزارش سلام لردگان، با روي کار آمدن دولت يازدهم و سردادن شعار اعتدال در جامعه، گفتمان دو قطبي افراطيون-معتدلين در افکار عمومي شکل گرفت. قوت اين موضوع، مديون سخنان رئيس جمهور در روز تنفيذ است که اعلام کرد عده اي که به ايشان راي داده اند جزء معتدلين کشور مي باشند و آنها اعتدال را برگزيده اند و تلويحاً مابقي ملت را افراطي خطاب کرد. اين رفتار و گفتمان در موقعيت هاي مختلف چه در برنامه هاي سيما و چه در مجلس شوراي اسلامي از زبان وي تکرار گشت که با اعتراض و تذکر صريح و محترمانه برخي از نمايندگان همچون مهرداد بذرپاش نماينده مردم تهران به آقاي روحاني مواجه شد.

از سويي تقويت روزافزون اين گفتمان به موازات رئيس جمهور و پس از توقف رفتاري وي از بيان آن، را شخص رئيس مجمع تشخيص مصلحت نظام بر عهده گرفته است و در موقعيت ها و مکانهاي مختلف به پر و بال دادن آن مي پردازد.

امروز دامنه اين افراطيون حتي به انقلابيون و اشخاص ارزشي و اصولي نظام نيز کشيه شده است به طوري که سايت هاي اصول گرا را به خاطر درج انتقادات، دائما از رسانه هاي شخصي و عمومي خود به باد تهمت و افترا گرفته و برچسب افراطي را بر آنها نهاده اند. انتقادهايي که امروز در برابر توافقنامه ژنو توسط بسياري از دغدغه مندان نظام که شامل ائمه جمعه کشور، اساتيد دانشگاه، عموم مردم و... مي باشند را با زدن وصله افراطيون، خود را از دايره پاسخگويي به نقد آنها خلاص کرده اند.

بحث اينجاست که شخصي مانند هاشمي رفسنجاني که خود رئيس مجمعي است که مصلحت نظام در آن به تصميم گذاشته مي شود آيا براي وي تشخيص به صلاح نظام نبودن رواج اين گفتمان که موجبات فراهم شدن انشقاق و تفرقه و دودستگي بين آحاد ملت و مسئولين مي شود، امري دشوار است؟

متاسفانه در دوراني که دولت اصول گرايي در حال خدمت رساني به ملت بود، انتقادهاي شديد از سوي اطرافيون و شخص آقاي هاشمي به دولت روا مي شد که آن زمان خود را مبري از هرگونه افراط مي ديدند و امروز نيز در جايگاهي مقابل به خاطر عدم تحمل انتقاد در جامعه، ديگران را افراطي خطاب کرده و از سر خود دور مي کنند.

امروز فضاي عقلايي در جامعه حاکم است و مردم پذيراي چنين صحبتهاي بي اساس و سستي نيستند و بايد با منطق پيش رفت. امروز اگر پيروي از اصول امام(ره) که چيزي جزء استکبار ستيزي و حامي مظلومان جهان بودن نيست، عملي افراطي است پس اگر خود امام راحل نيز حضور داشتند حتماً به ايشان نيز وصله افراطي زده مي شد.

اين حرکات و رفتارها بدور از منش اهل بيت و اسلام سياسي است و بيشتر شبيه رفتارهاي ليبرالي غرب مي باشد که در راه رسيدن به مقصود خود راه ماکياوليستي را طي کرده و از هر طريقي درصدد پيش رفتن است. منش اسلام اين را بيان مي کند که در برابر مسئوليت بايد پاسخگو ملت بود و نبايد منتقدين را به باد استهزاء و تهمت گرفت بلکه بايد با نرم خويي رفتار کرد. اگر باب پاسخگويي و انتقاد گشوده شود قهراً جلوي بسياري از ناهنجاري‌ها از همين طريق گرفته خواهد شد.

بدون شک نه تنها ‏زمامداران که تمام مقامات و فرد فرد شهروندان خط قرمز هستند بدين معنا که هيچ کس حق اهانت، تخفيف و هتک حرمت آنان ‏را ندارد و مرتکب آن مستوجب مجازات است ولي طبق آموزه‌هاي امام علي نمي‌توان به نام خط قرمز اجازه انتقاد و پاسخگويي را ‏به عنوان يک حق از جامعه سلب کرد.

اگر آنچه امام علي مي‌فرمايد نصب العين ما باشد و همگان بتوانند بدون بيم و هراس از برچسب خوردن و با ‏شهامت از همه مقامات سئوال و انتقاد کنند، جامعه ايده‌آل علوي تبلور خواهد يافت و با شعار و صرف سخن چنين نخواهد شد. ‏هر کس که تصميمات او و حتي رفتار و کلام او اندک دخالت و تاثيري در زندگاني و سرنوشت مردم دارد بايد به آنها پاسخگو ‏باشد. چگونه دولتمردان مي‌توانند سرنوشت شهروندان تعيين کنند بدون اينکه راي آنان را درباره خود بخواهند؟ خلاف اين عمل که امروز از اين افراد شاهديم خود مصداق افراط مي باشد.

انتهاي خبر/