به گزارش سلام لردگان - نوروز 92 با حواشي فراواني در اکران همراه بود؛ حواشي که «تابناک» همزمان با نقد تک تک فيلم هاي نوروزي به آنها خواهد پرداخت و در گام نخست شايد ضروري باشد سراغ نخستين انيميشن بلند سينماي ايران رفت که از کيفيت بالايي برخوردار بود و به واسطه نوع پردازش و نگاه کميکي که در طول داستان پررنگ بود، کيفيت داستان پردازي اش چندان مورد توجه واقع نشد.

 

به گزارش باشگاه خبرنگاران، ماراتن اکران نوروزي به عنوان مهم ترين فصل درآمدزايي سالن هاي سينما در سومين هفته اش با فروش هاي ميلياردي سه فيلم و فروش هاي کمتر فيلم هاي ديگر همراه شد و البته اين اتفاق به سادگي نيز رخ نداده است. تقريباً تمامي نهادهاي متولي سالن هاي سينماي تهران و شهرستان ها مشتمل بر شهرداري، معاونت سينمايي ارشاد و حوزه هنري، فيلم هاي متعلق به خود را در صدر توجه قرار دادند و در واقع رقابت شديد اکران ميان مديران در جريان بود.

 

«تهران 1500» ساخته ارزشمند بهرام عظيمي نيز که مدت هاي طولاني در صف اکران قرار داشت و پس از دو سال موفق به دريافت مجوز اکران نوروزي شده بود، در چنين شرايطي مقابل ديدگان خريداران بليت هاي سينما در ايام نوروز قرار گرفت. بهرام عظيمي از زمان رونمايي از اين فيلم در جشنواره سي ام و عدم قرار گرفتن در بخش مسابقه تاکنون تمام توانش را براي چنين روزهايي سرنوشت سازي به کار گرفته بود؛ روزهايي که شايد براي صنعت انيميشين ايران هم سرنوشت ساز بود.
اين انيميشن بلند سينمايي به دليل حجم بالاي هزينه هاي ساخت هر دقيقه انيميشن در مرحله توليد بيش از دو ميليارد تومان هزينه در بر داشت و از اين حيث بازگرداندن اين هزينه نيازمند فروشي بيش از دو و نيم ميليارد خواهد بود که به نظر مي رسد با ورود اين فيلم به باشگاه ميلياردي ها، رسيدنش به يک و نيم دو ميلياردتومان دور از دسترس نباشد اما با اين حال اين سطح فروش نيز پاسخگوي هزينه ها نخواهد بود، چرا که با کسر سهم سالن ها از رقم فروش، در نهايت هزينه و درآمد براي چنين اثري سر به سر خواهد شد اما با اين حال نمي توان عنوان کرد که اين حرکت بزرگ شکست تجاري خورده، چرا که چنين فروش عظيمي براي يک انيميشين يک اتفاق بزرگ محسوب مي شود.

 

اين در حالي است که اين انيميشن با بهره گيري از کاراکتر و صداپيشگي مهران مديري، هديه تهراني، بهرام رادان، گوهر خيرانديش، مهتاب نصيرپور، حبيب رضايي، حسام نواب صفوي و مرحوم محسن رسول‌اف از جذابيت در شخصت پردازي نيز برخوردار بود و به واقع مشخص نيست در صورتي که انيميشي بدون دو سال تبليغات مکرر کارگردان و عواملش و در زماني به جز نوروز اکران شود، چه اتفاقي برايش رخ خواهد داد. البته اين نکته را نيز نبايد ناديده گرفت که قطعاً حداقل بيست درصد هزينه اين مجموعه مربوط به دستمزد همين بازيگران است و با خلق شخصيت هاي غيرحقيقي نظير سياساکتي که عظيمي سبقه اش را دارد، مي توان انيميشن هايي با همين کيفيت و هزينه کمتر خلق کرد.

بهرام عظيمي که در ابتدا با خلق همين کاراکترهاي راهنمايي و رانندگي شناخته مي شد، با انتصاب به‌ عنوان مدير خانه انيميشن در سازمان فرهنگي- هنري شهرداري تهران طرح ساخت يک فيلم سينمايي و يک مجموعه تلويزيوني انيمشين را در دستور کار قرار داد. در طرح سريال قرار بود که مجموعه صندلي داغ با کيفيتي بالا به عنوان انيميشين ساخته شود اما کثرت چهره هاي سياسي، فرهنگي و ورزشي و اعتراضاتي که ممکن بود از جانب برخي از ايشان صورت پذيرد، منجر عدم به نتيجه رسيدن آن مجموعه و در نهايت در دستورکار قرارگيري ساخت «تهران 1500» شد که قرار بود نگاهي به مناسبات و چهره پايتخت در حدود 107 سال ديگر داشته باشد.

 

بي گمان آنچه بهرام عظيمي با بهره گيري از بيش از 250 تن از عوامل توانمند به عنوان نخستين انيميشن ايراني ارائه کرد، يک گام بزرگ در انيميشن ايران محسوب مي شود و به لحاظ کيفي تنه به تنه برخي از انيميشن هاي روز جهان مي زند و از اين منظر حفظ و تقويت چنين جرياني ولو آنکه سودآور نباشد، يک اتفاق مهم تلقي مي شود و مي توان گفت «تهران 1500» به عنوان حرفه اي ترين پروژه انيميشن ايران اتفاق مهم در اين صنعت محسوب مي شود که اگر چهره اي با پشتکار همچون عظيمي نبود، هيچ گاه به نتيجه نمي رسيد اما اين تمام ماجرا نيست.

فيلم با وجود برخورداري از اين کيفيت، از قصه منسجمي برخوردار نيست و ظاهراً عمده فکر نويسندگان بر طراحي فضاي داستان بوده که من باب مثال خودروها به چه شکل باشند، گشت ارشاد در سال 1500 به چه شکل در مي آيد و يا ربات هاي خانم با چه کيفيتي در آن سال در زندگي ايرانيان نقش آفرين خواهند بود و اين جزئيات کوچک و مهم نتوانسته با چينشي بهتر در بستر داستاني پرکشش، مخاطب را تا انتها درگير نمايد و در واقع با گذشت يک سوم از زمان فيلم، مخاطب در مي يابد داستان آنچنان قوي پيش رويش نيست و در دقايق بعدي تنها با ديدن اتفاقاتي که با گذشت بيش از يک سده در تهران رخ داده، سرگرم باقي مي ماند.

فيلمنامه اصلي که استوري‌بورد و شامل 2هزار تصوير بوده توسط ماني وطن دوست طراحي مي‌شود اما تمام طراحي‌هاي اين كار از سوزن تا آسمان‌خراش توسط حميد بهرامي کاريکارتوريست و طراح صورت پذيرفته و پيمان معادي نيز در زمينه فيلمنامه مشاور داده بود و در واقع جاي يک فيلمنامه نويس حرفه اي در کنار ديگر عوامل اين اثر خالي است و فيلم نيز از همين موقعيت ضربه خورده است.

در واقع نقطه ضعف اساسي اين فيلم داستان پردازي اش است و اي کاش در بستر داستاني منسجم تر که داستان هاي فرعي جدي تر نيز داشت تا مخاطب بزرگسال که اين اثر بيشتر برايش مناسب است، ارتباط عميق تر و وسيع تري با اين فيلم برقرار مي کرد، هرچند اگر داستان و نقاط ضعيف اين اثر پوشانده مي شد ديگر اين انيميشن در سطح ايران نبود و جنبه بين المللي نيز مي يافت؛ اتفاقي که انتظار مي رود در آثار بعدي اش شاهد باشيم و با استمرار سرمايه گذاري براي ساخت انيميشن هاي با کيفيت تر، سهم ايران به مرور در فضاي پويانمايي نه به لحاظ کمي که به لحاظ کيفي افزايشي منطقي داشته باشد.

(به نقل از تبيان)