به گزارش سلام لردگان به نقل از فارس، اين روزها اتاق کوچک کاهگلي مادر سرد است و خاموش؛ ديگر نه سماوري روشن است و نه صداي قرآن مادر شنيده مي‌شود.
ديگر مادربزرگ نيست که روبروي مدرسه بنشيند و دانش‌آموزاني که با اشتياق براي کسب علم و دانش مي‌کوشند را نظاره کند و لبخند بر لب آورد.
اکنون ماه‌هاست که مادربزرگ 80 ساله روستاي نسر در 15 کيلومتري شرق رباط سنگ از توابع جلگه رخ در استان خراسان رضوي، در آغوش خاک آرميده است اما يادش هيچگاه فراموش نمي‌شود.
اين مادر 80 ساله، فاطمه حسين پور است؛ مادري که در سانحه تصادف "علي‌اکبر جاهد" پسر بزرگش را از دست داد.
او پس از اين جريان به رغم آنکه در يک روستا به تنهايي زندگي مي‌کرد، ديه فرزندش را به مدرسه‌سازي اختصاص داد و براي دانش‌آموزان روستا، يک دبستان ساخت.
خانم حسين‌پور سهم عروسش از ديه را داد و مابقي را وقف مدرسه‌سازي کرد؛ هميشه مي‌گفت: «اين مدرسه مثل عروسم زيباست و دانش‌آموزان مدرسه نيز نوه‌هايم هستند».
محمدرضا حافظي، رئيس جامعه خيرين مدرسه‌ساز کشور در خصوص اين بانوي مدرسه‌ساز به خبرنگار فارس مي‌گويد: خانم حسين‌پور مادر مهربان و بخشنده‌اي بود که بعد از فوت فرزندش، با اشتياق و علاقه وافر به ساخت مدرسه پرداخت.
وي ادامه مي‌دهد: وقتي به عملکرد و زندگي خيرين مدرسه‌ساز مي‌نگرم، مشاهده مي‌کنم که زندگي هر کدام از آنها عبرت انگيز است.
به گزارش فارس، اين بانوي مدرسه‌ساز در آخرين روزهاي سال 90 براي هميشه چشمان مهربانش را بست و در کنار فرزندش آرام گرفت.