به گزارش سلام لردگان به نقل از فارس، «ديويد بارنت» از جمله عکاساني بود که در زمان وقوع انقلاب اسلامي در ايران حضور داشت و تصاوير جالبي را از لحظههاي مختلف انقلاب ثبت کرد.
عکسهاي فوقالعاده اين خبرنگار که در مدت 44 روزه حضورش در بحبوحه انقلاب اسلامي ايران گرفته شده، عمدتاً در مجله انگليسي تايم آن زمان به چاپ ميرسيد. اين عکاس آمريکايي در يک مصاحبه سفر به ايران براي گرفتن عکس از حوادث انقلاب را به منزله «بليط سفر به ماجراجويي» دانسته است.
«ديويد بارنت» مجموعه عکسهايي که از لحظه لحظه سقوط نظام پهلوي ثبت کرده را در کتابي به نام «44Days: Iran and the Remaking of the World» (چهلوچهار روز: ايران و بازسازي دنيا) چاپ کرده است.

بارنت مجموعه عکسهاي مربوط به حوادث انقلاب ايران را در کتابي گردآوري کرد«بارنت» در اين کتاب شرح داده پليس شاه وي را بعد از آنکه او از خرابههاي يکي از خانههايي که ساواک از آن براي اتاق شکنجه استفاده مي کرده، دستگير کرده است. وي همچنين خاطراتش از لحظه عکسبرداري از ژنرال «تقي لطيفي»، رييس آجوداني ژاندارمري، را شرح داده است.
يکي از موفقيتهاي بزرگ «بارنت» که در آن زمان تنها 33 سال سن داشت اين بود که توانست اولين عکس را از لحظه ورود موفقيّتآميز امام به ايران بگيرد. «بارنت» پس از چند روز عکسبرداري از امام خميني از ميان ازدحام جمعيّت، توانست وارد منزل امام شود و از داخل خانه و از نزديک از وي عکس بگيرد.

«بارنت» به اتاقي معمولي راهنمايي شد و کفشهايش را درآورد. او ميگويد:
«دوربينهايم را چک ميکنم. بارها پيش آمده که مثل هر عکاس ديگري در تاريخ، بدون اينکه فيلمي داخل دوربينم گذاشته باشم عکسهايي پياپي گرفتهام. بيش از يکبار اين اشتباه را مرتکب شدهام.»
«بارنت» ميافزايد: «اين بار ديگر جايي براي اشتباه نخواهد بود. دکمه عقب روي هر کدام از دوربينها را چک ميکنم. بعد با توجه به حدسي که از ميزان نور موجود اتاق دارم، نور دوربين را تنظيم ميکنم. به جواد سر تکان ميدهم که آمادهام.»
اين عکاس مشهور آمريکا خاطراتش را اينطور ادامه ميدهد: «در باز ميشود. داخل اتاق بسيار ساکت است و همهچيز شکفتانگيز است: بيرون سر و صداست و شلوغي و داد و فرياد؛ صدها فرد آرزومند در بيرون همديگر را هل ميدهند و سر و صدا ميکنند. اما در اينجا پنجره شيشهاي مشرف به حياط، بسته است و اوضاع طوري است که انگار دارم به صفحه تلويزيوني نگاه ميکنم که صداي آن را بستهاند.»

«بارنت» ديدارش با امام خميني را اينگونه شرح مي دهد: «به داخل که ميروم يک روحاني را ميبينم که با يک سيني براي برداشتن فنجان خالي چاي آيتالله خميني به سمت وي ميرود. آيتالله (خميني) در حالي که به ديوار تکيه داده است، روي زمين و در فاصله 8 فوت از من نشسته است.»
«از نزديک که او را ميبيينم اولين چيزي که به آن ميانديشم اين است که چقدر شبيه همان چيزي است که تصور ميکردم. آيتالله خميني درست مانند تصاويرش بود.»
«دو تا عکس ميگيرم و سپس به سمت گوشه ديگر اتاق ميروم. آيتالله خونسرد و آرام است و با صدايي نرم با روحانيوني که در کنارش هستند، صحبت ميکند.»
هنگامي که روزنامه تايم در سال 1979 امام خميني را به عنوان شخصيّت برگزيده سال 1979 انتخاب کرد عکسي را براي روي جلدش انتخاب کرد که «بارنت» آن را گرفته بود. او در يک مصاحبه اين عکس را به خاطر «نيرويي» که در چهره امام «بدون هيچ تلاشي» وجود داشت، مهم دانسته بود.

پورتره روي جلد روزنامه تايم از عکسي ساخته شد که عکاس آمريکايي گرفت.
تصاوير زير حاصل سفر 44 روزه اين عکاس آمريکايي به ايران در بحبوحه مهمترين وقايعي است که به سقوط شاه و پيروزي انقلاب اسلامي انجاميد:

تظاهراتکنندگان مخالف شاه در ميدان 24 اسفند بعد از تيراندازي ارتش (جمعه 8 دي 1357)

عزاداران معترض در بهشتزهراي تهران گرد هم آمدهاند تا به کشتارهاي روز قبل رژيم شاه در ميدان 24 اسفند اعتراض کنند (شنبه 9 دي 1357)

بهشتزهراي تهران، يک روز پس از کشتار مردم در ميدان 24 اسفند (شنبه 9 دي 1357)

يکي از تظاهراتکنندگان يک اتوبوس را در تهران به آتش ميکشد.

شاه در کاخ نياوران در مراسم معارفه کابينه شاهپور بختيار، نخستوزير جديدش شرکت کرده است (شنبه 16 دي 1357)

در يک تظاهرات دانشجويي، سربازان به تظاهراتکنندگان ميپيوندند (شنبه 23 دي 1357)

در حالي که مردم منتظر ورود امام خميني به ايران هستند بالگردهاي نيروهاي مسلح بر فراز آسمان شهر تهران به پرواز درآمدهاند (پنجشنبه 12 بهمن 1357)

معترضان بعد از پرتاب کوکتل مولوتوف، ژنرال تقي لطيفي را در ميدان 24 اسفند از اتومبيلش بيرون ميکشند(دوشنبه، 9 بهمن 1357)

معترضان رژيم شاهنشاهي در ميدان 24 اسفند، بعد از تيراندازي ارتش (يکشنبه 8 بهمن 1357)

اجساد تعدادي از کشته شدگان در تظاهرات ضد رژيم شاه (يکشنبه 8 بهمن 1357)

طرفداران آيتالله خميني در مدرسه رفاه جمع شدهاند و تلاش ميکنند او را ببينند (جمعه 13 بهمن 1357)

رهبر ايران در جمع طرفدارانش در مدرسه رفاه (جمعه 13 بهمن 1357)

آيتالله خميني در حال نوشيدن چاي در مدرسه رفاه، همراه با صادق خلخالي (دوشنبه 16 بهمن 1357)