چيزي که در اين ميان مهم است، نقش والدين در گذر صحيح و سالم نوجوانان از اين دوران بحراني است. شايد بتوان يکي از مهم‌ترين مسووليت‌ها و وظايف و حقوقي که والدين در مقابل نوجوانان خود دارند را وظيفه تربيتي آن‌ها به شمار آورد. وظيفه‌اي که اگر خوب و درست از عهده آن برآيند، نتيجه‌اش آينده‌اي درخشان و مطمئن براي فرزندان است.
نکته ديگر اينکه فرزندان پسر به خاطر پسر بودن شان و اينکه نسبت به دختران محدوديت کمتري دارند و به اصطلاح آزادترند، خطر بيشتري هم تهديدشان مي‌کند و اين تهديد، مسووليت والدين را سنگين‌تر مي‌کند.
حالا اگر مي‌خواهيد به عنوان والديني دلسوز و مسئول آينده جسمي و رواني پسران خود را تأمين کنيد، رعايت اين نكات را فراموش نکنيد:
1) پدر و مادر قبل از هر دوست ناباب يا جامعه ناسالمي مي‌توانند رفتارهاي پرخطر را به فرزندان شان بياموزند. نتيجه تازه‌ترين تحقيقاتي که محققان روي بيش از 2 هزار نوجوان که به مصرف سيگار و مواد مخدر و... اعتياد داشتند، نشان داده که 40 تا 60 درصد از اين نوجوانان، براي اولين بار نحوه استعمال مواد دخاني را در خانه و توسط والدين خود آموخته‌اند. بنابراين اولين گام در دور نگه داشتن فرزندان از مواد مخدر، عدم استعمال آن‌ها توسط والدين و به ويژه در منزل است.
2) شما نمي‌توانيد از نوجوان تان توقع داشته باشيد که مدام در محيط‌هاي آلوده و در مجاورت افراد معتاد قرار داشته باشد و هيچ تمايل يا حس کنجکاوي نسبت به مصرف مخدرها از خود نشان ندهد. بنابراين از رفت و آمد با دوستان يا اقوامي که اقدام به مصرف مخدرها جلوي اعضاي خانواده مي‌کنند، خودداري کنيد.
بسياري از پسران از گوش دادن به نصيحت‌ها و توصيه‌هاي هميشگي گلايه‌مندند و فکر مي‌کنند که نصيحت بيش از حد يعني عدم اعتماد خانواده و کوچک شمردن آن‌ها.
3)با پرهيز از رذايل اخلاقي مانند دروغ گويي، خشم و عصبانيت بي موقع يا ناسزا گفتن، الگوي رفتاري مناسبي براي نوجوان تان باشيد.
4) بسياري از پدران دوست دارند آينده‌اي که براي خود متصور بودند و به آن نرسيدند را براي پسرانشان ترسيم کنند، اما خيلي از افسار گسيختگي‌ها و فاصله‌هاي بين والد و فرزند از همين جا شروع مي‌شود. شما به عنوان يک پدر خوب، فقط وظيفه شناساندن راه‌هاي صحيح و غلط به فرزندتان و مشورت کردن با او در مورد علاقه‌مندي‌هايش را داريد و بهتر است انتخاب نهايي را به عهده فرزندتان بگذاريد.
5) بسياري از پسران از گوش دادن به نصيحت‌ها و توصيه‌هاي هميشگي گلايه‌مندند و فکر مي‌کنند که نصيحت بيش از حد يعني عدم اعتماد خانواده و کوچک شمردن آن‌ها. شما مي‌توانيد با خريدن انواع کتاب‌ها يا فيلم‌هاي آموزنده، فرزند خود را نسبت به مسايل و مشکلات موجود در جامعه به طور غيرمستقيم آگاه کنيد.
6) پسران در سنين نوجواني علاقه خاصي به استقلال، جدا شدن از خانواده و پيوستن به گروه هم‌سالان دارند و نگراني بسياري از والدين، از ناشناخته بودن دوستان فرزندشان نزد آن‌هاست.
شما براي اينکه هم فرزندتان را خوشحال کنيد و هم با دوستان جديدش بيشتر آشنا شويد، مي‌توانيد هر چند وقت يک بار، يک مهماني دوستانه ترتيب دهيد و دوستان فرزندتان را هم با خانواده‌هايشان به صرف يک عصرانه ساده دعوت کنيد. شما مي‌توانيد براي تسلط بيشتر به روابط فرزندتان هم، ماهي يک بار، يک برنامه کوهنوردي با دوستان فرزندتان و خانواده آن‌ها بچينيد.
7) از تحقير، توهين يا مقايسه کردن پسرتان با ديگران به شدت پرهيز کنيد، چون انجام اين اعمال موجب پرخاشگر و زورگو شدن آن‌ها در آينده مي‌شود و اين گونه فرزندان تحقير شده بعد از رسيدن به استقلال سعي مي‌کنند که با توسل به زور وجود و قدرت شان را به ديگران اثبات کنند.
8) پسران، پدران آينده‌اند و بايد مسووليت پذير بار بيايند. بنابراين انجام برخي از کارهاي خانه، حتي اگر خيلي کم و پيش پا افتاده باشند را هم به عهده پسرتان بگذاريد. کارهايي مانند خريد نان يا گذاشتن کيسه زباله بيرون از منزل.
با پرهيز از رذايل اخلاقي مانند دروغ گويي، خشم و عصبانيت بي موقع يا ناسزا گفتن، الگوي رفتاري مناسبي براي نوجوانتان باشيد.
9) پسران در سنين نوجواني علاقه زيادي به ديده و پذيرفته شدن از طرف جامعه دارند،بنابراين براي اين کار اقدام به عوض کردن ظاهر و نوع پوشش خود مي‌کنند. در مواجهه با اين گونه مسايل، شما نبايد با پرخاشگري و توهين فرزندتان را از تغيير ظاهرش منع کنيد بلکه بايد با زباني خوش و دليل و منطق مناسب، او را تشويق به پذيرفته شدن از راه‌هاي ديگري غير از تغيير ظاهر غير متعارف کنيد. از او بخواهيد که رشته هنري يا ورزش مورد علاقه‌اش را به صورت حرفه‌اي ادامه دهد و موفقيت‌ها و قهرماني‌هاي پياپي‌اش سبب غرور و افتخار خودش و شما باشد.
10) آزادي مفرط ، بيشتر مخرب است نه موثر. شما با آزاد گذاشتن فرزند پسرتان در هر زمينه‌اي و برآورده کردن همه نيازهاي او، فردي متکبر و خودخواه از او مي‌سازيد و موجب مي‌شويد که او فکر کند در همه مکان‌ها و زمان‌ها، هر کاري که دلش بخواهد مي‌تواند انجام دهد و وقتي در طي زندگي با مسايلي غير از آنچه باب ميل او است روبه رو شود، يأس و نااميدي سراسر وجودش را فرا مي‌گيرد و عاقبت اين نوجوانان چيزي نمي‌شود جز احساس پوچي و...
بنابراين گاهي حتي اگر مي‌توانيد هم به دلايلي، از برآورده کردن نياز فرزندتان خودداري کنيد يا شرايط آزادي بيش از حد را برايش فراهم نکنيد. هيچ دليلي وجود ندارد که نوجوان 12 يا 13 ساله شما، تنهايي با دوستانش به مسافرت برود يا در مهماني‌هايي که تا نيمه شب طول مي‌کشد شرکت کند.
11) پسرها، عهده‌دار چرخاندن چرخ مالي و اقتصادي زندگي در آينده هستند. بنابراين بهتر است که پدران، آن‌ها را با مسايل و مشکلات مالي و حساب و کتاب و نحوه صحيح پول خرج کردن آشنا کنند و از نوجواني پس انداز کردن و صرفه جويي را به آن‌ها ياد دهند.
12) اين يک باور غلط است که دخترها بيشتر از پسرها به محبت نياز دارند. پسرها هم به اندازه دخترها به محبت و حمايت عاطفي خانواده‌شان احتياج دارند. پس وظيفه يک پدر يا مادر مهربان که به فکر سلامت روان فرزندش است، رعايت تعادل و عشق ورزي به همه فرزندان است.
13) معمولاً پسرها با پدران شان راحت‌ترند و بهتر مي‌توانند مشکلات شان را با آن‌ها در ميان بگذارند. بنابراين به عنوان يک پدر مسوول، روزي يک ساعت از وقت تان را به پسرتان اختصاص دهيد و او را در راه حل مشکلاتش ياري کنيد. فقط حواس تان باشد که خشونت و پرخاش، جايي در راهنمايي‌هايتان نداشته باشد تا فرزندتان از مشورت کردن با شما پشيمان نشود و مشکلاتش را خارج از خانه و به روش‌هاي نادرست حل نکند.
14) پسربچه‌ها علاقه شديدي به بازي‌هاي خشن کامپيوتري دارند. براي جلوگيري از ناراحتي‌هاي جسمي و روحي فرزندتان، از تنها و آزاد گذاشتن او براي ساعت‌ها بازي با کامپيوتر خودداري کنيد.
15) بد نيست که حساب دخل و خرج فرزندتان را داشته باشيد و دورادور بدانيد که او پول‌هايش را چه طور خرج مي‌کند. شايد باور نکنيد اما خريد سيگار مي‌تواند به سادگي خريدن يک بسته آدامس يا پفک باشد!
پسربچه‌ها علاقه شديدي به بازي‌هاي خشن کامپيوتري دارند. براي جلوگيري از ناراحتي‌هاي جسمي و روحي فرزندتان، از تنها و آزاد گذاشتن او براي ساعت‌ها بازي با کامپيوتر خودداري کنيد.
16) به پسرتان بياموزيد که زورگويي و قلدري راه معقول و پسنديده‌اي براي رسيدن به خواسته‌ها نيست. بنابراين بهتر است براي حل مشکلاتش راه‌هاي منطقي و آرام را پيش گيرد تا محبوبيت اش پيش اطرافيان بيشتر شود.
17) پسرها به خاطر موقعيت خانوادگي خاصي که در آينده دارند و بايد مسوول و مدير يک زندگي شوند، نياز زيادي به اعتماد به نفس بالا دارند. شما مي‌توانيد با سپردن کارهاي مهم به پسرتان و گفتن اين جمله که: «من مي‌دانم تو به بهترين شکل ممکن اين کار را انجام مي‌دهي.»، اعتماد به نفس فرزندتان را بالا ببريد و حس مفيد بودن را به او القا کنيد.
18) با مسوولان و مشاوران مدرسه او در تماس باشيد تا بتوانيد از تغييرات احتمالي رواني يا تحصيلي فرزندتان خبردار باشيد.
19) براي اين که پسرتان احساس نکند به خاطر جنسش هيچ محدوديتي ندارد، قوانين خانواده را بنويسيد و به ديوار اتاقش بچسبانيد و حتماً ساعات ورود و خروج را طبق مقررات خانواده درج کنيد و اگر ديديد که او از حدش تجاوز کرد، بنا به روحياتش، تنبيه يا تشويقي برايش در نظر بگيريد تا بهتر شرايط خانواده را بپذيرد.
20) جوري رفتار نکنيد که فرزندتان احساس کند براي هر کاري بايد نظر شما را رعايت کند و حق انتخاب در هيچ زمينه‌اي را ندارد، اين رفتار او را سرخورده مي‌كند. انتخاب رنگ اتاق، لباس يا نوع تغذيه را به عهده خودش بگذاريد.
21) هيچ گاه در برابر دختر يا فرزند کوچک‌ترتان به پسرتان نگوييد که تو بزرگي يا پسري و اين رفتارها از تو بعيد است. عادلانه قضاوت کنيد و به فرزندان تان بياموزيد که به يکديگر احترام بگذارند و حقوق يکديگر را هم رعايت کنند.