به گزارش  سلام لردگان به نقل از خبرگزاري فارس، روز يک شنبه 13 آذرماه 1390 درست در شب تاسوعاي حسيني بود که يک منبع آگاه در نيروهاي مسلح در گفتگو با فارس از سرنگوني يک فروند هواپيماي بدون سرنشين جاسوسي آمريکا توسط نيروهاي مسلح ايران در شرق کشور خبر داد و گفت که‌ با کنترل مناسب فضاي کشور و تسلط اطلاعاتي نيروهاي مسلح، واحدهاي جنگ الکترونيکي و پدافند هوايي موفق شدند با اقدامات عملياتي خود اين هواپيماي بدون سرنشين پيشرفته جاسوسي آمريکايي از نوع "RQ170" را که به طور محدود به مناطق مرزي شرق کشور تجاوز کرده بود، کشف و از کنترل متجاوزين خارج ساخته و آن را با اندک خسارتي سرنگون کرده و در اختيار بگيرند.

اين خبر و اعلام نوع پهپاد شکار شده، به سرعت به خبر اول رسانه‌هاي داخلي و بين‌المللي تبديل شد هرچند مقامات آمريکايي در واکنشي شتابزده، با بيان اينکه جمهوري اسلامي ايران توانايي نفوذ در سيستم هدايت و کنترل اين پهپاد را ندارد، سعي کردند تا خبر شکار RQ-170 را تنها يک بازي رسانه اي نشان دهند، اما نمايش اين پهپاد پيشرفته در اختيار سپاه پاسداران (آن هم با کمترين خسارت وارده)، خط بطلاني بود بر اين اظهارات بي اساس.

* ويژگي هاي "ديده‌بان" آمريکايي

هواپيماي بدون سرنشين RQ-170 که اصطلاحا Sentinel يا ديده‌بان ناميده مي‌شود و برخي آن را جانور قندهار (محلي که اولين‌بار تصوير آن منتشر شد) مي‌گويند، يکي از مدرن‌ترين پهپادهاي ارتش آمريکاست که استفاده از آن، دستاوردهاي مهمي براي نيروهاي مسلح اين کشور به همراه داشته است.

پهپاد RQ-170 پرنده بدون سرنشيني است که مدت‌ها در کشور افغانستان در حمايت از عمليات نيروهاي ناتو در سکوت عمل مي‌کرد.

اين هواپيما براي اولين‌بار در سال 2005 ميلادي به صورت عملياتي وارد خدمت نيروهاي مسلح آمريکا شد و به شکل مخفيانه به عمليات در افغانستان پرداخت تا اينکه در سال 2007 ميلادي اولين تصاوير اين هواپيما در پايگاه هوايي قندهار منتشر شد.

بنا بر اطلاعات منتشر شده و باتوجه به عدم دسترسي نيروهاي طالبان به سيستم‌هاي راداري، هدف از استقرار اين پرنده پيشرفته در کشور افغانستان انجام عمليات‌هاي شناسايي و جاسوسي بر فراز حريم هوايي دو کشور ايران و پاکستان است هرچند گزارشهايي از حضور اين پرنده در کشور کره‌جنوبي به منظور رصد فعاليت‌هاي موشکي کره‌شمالي نيز وجود دارد.

بنا بر اظهارنظر مقامات آمريکايي در جريان حمله نيروهاي آمريکايي به پاکستان، به منظور از بين بردن اسامه بن‌لادن رهبر شبکه تروريستي القاعده، اين پرنده بي‌سرنشين تصاوير زنده‌اي از فراز محل اقامت بن‌لادن به کاخ سفيد ارسال کرده و همزمان مشغول شنود مکالمات ارتش پاکستان بوده است.

اين گزارش ها نشان مي دهد که فناوري و اطلاعات مربوط به RQ170 به شدت حفاظت مي شده و دولت امريکا اکنون به شدت نگران تبعات سياسي، فني، اطلاعاتي و نظامي فرود اجباري اين هواپيما (که از حساس ترين فناوري هاي موجود در اختيار سرويس هاي اطلاعاتي اين کشور بوده) در ايران است و به همين دليل تمام ابزارهاي خود را براي حداقل کردن خسارات ناشي از اين موفقيت بزرگ ايران به کار گرفته است.

نخستين و مهمترين ويژگي اين هواپيماي بدون سرنشين را بايد توانايي تقريبا مهارناپذير رادارگريزي آن عنوان کرد که اطلاعات موجود حکايت از آن دارد که اين هواپيما توسط رادارهاي معمولي برد بلند (حتي انواع بسيار پيشرفته آن) به هيچ وجه قابل رهگيري نيست و رادارهاي برد کوتاه VHF نيز تنها در صورتي قادر به مشاهده آن - آن هم به سختي- هستند که هواپيما کمتر از 40 کيلومتر با آنها فاصله داشته باشد؛ اتفاقي که وقوع آن تقريبا محال است.

بنا بر گزارش‌هاي منتشر شده، ويژگي رادار گريزي اين هواپيما ناشي از پوشش مخصوصي است که تمام سطح آن را پوشانده و بسياري از کشورهاي جهان از جمله روسيه و چين سال هاي طولاني است که به دنبال دست يابي به فرمول و مشخصات ساختماني آن هستند.

برخي از منابع نيز رنگ مخصوص بدنه آن را يکي از عناصر اصلي در رادارگريزي RQ170 مي دانند و گفته‌اند اين هواپيماها طوري طراحي شده اند که بتوانند به مکان هايي بروند که ديگر ‏هواپيماي باسرنشين يا بدون سرنشين نمي توانند به آنجا بروند بطوريکه رديابي و هدف قرار دادن آن توسط طرف مقابل بسيار دشوار باشد.

مداومت پروازي اين پهپاد (بواسطه موتورهاي بسيار پيشرفته و کم مصرف) و نيز توانايي هاي جنگ الکترونيک آن را مي توان از ديگر ويژگي هاي منحصر به فرد RQ-170 دانست که اين امکان را مي دهد تا اين هواپيما علاوه بر ايجاد اختلالات الکترونيکي در سطح وسيع، مجموعه ارتباط راديويي با سيم و بي سيم در اطراف منطقه پروازي خود را نيز تا شعاعي بزرگ شنود کند.

اين "ديده‌بان" آمريکايي همچنين مجهز به دوربين ها، لنزها و سنسورهايي است که توانايي منحصر به فردي در تصويربرداري با وضوح بسيار بالا و قدرت تفکيک زياد و در هر شرايط جوي را به آن مي دهد که اين تجهيزات براي جاسوسي و جمع آوري اطلاعات از مراکز هسته اي ايران مي توانست بيشترين کاربرد را داشته باشد.

هدايت اين هواپيما که با طول دو بال حدود 26 متر، طول بدنه چهار و نيم متر و ارتفاع يک متر و 84 سانتي متر، داراي سيستم هاي پيشرفته جمع آوري اطلاعات در ابعاد الکترونيکي، تصويري و مخابراتي و سامانه هاي راداري مختلف است، توسط ماهواره و همچنين ايستگاه هاي زميني در افغانستان و امريکا صورت مي پذيرد و با هر بار سوخت گيري نيز قابليت پرواز در شعاع 1500 کيلومتري را دارد.

* "سار" رادار پيشرفته پهپاد آمريکايي براي شناسايي مناطق حساس

اما يکي ديگر از مهمترين ويژگي هاي پهپاد مدرن آمريکايي در اختيار ايران را بايد در بخش رادارهاي فوق پيشرفته آن جستجو کرد.

رادارهاي روزنه مصنوعي "Synthetic Aperture Radar" به نوعي از رادارها اطلاق مي شود که براي امور نقشه برداري و تصوير برداري از سطح زمين به کار مي رود که در اصطلاح به اين فناوري "سار" نيز گفته مي شود.

اساس عملکرد اين رادار در هواپيماهاي شناسايي براي امور نظامي و غير نظامي، برپايه فرستادن امواجي از يک وسيله متحرک مثل يک هواپيما به سطح موردنظر است.

اين امواج که از نوع امواج راديويي هستند در دفعات بالا با سرعتي زياد به سطح مورد نظر تابيده شده و پس از بازگشت تصويري دو بعدي از سطح مورد نظر را دراختيار کاربران قرار مي دهد.

در سالهاي اخير اين فناوري براي اموري مثل نقشه برداري از جنگلها، کنترل بلاياي طبيعي وتهيه نقشه هاي ناهمواري زميني نيز به کار مي رود اما کاربرد اصلي اين فناوري درامور نظامي و تهيه نقشه از مناطق مختلف است.

در جديدترين مدلهاي رادار "سار" که بنا بر اطلاعات موجود در پهپاد به غنيمت گرفته شده آمريکايي نيز بکار گرفته شده، قابليت تهيه تصاويري با قدرت تفکيک 10 سانتي متر وجود دارد که در راستاي ماموريت جاسوسي خود از اين فناوري پيشرفته به منظور تهيه نقشه از مکان هاي مورد نظربهره مي برده است.

* نمايش توان جنگ الکترونيک سپاه با تکيه بر "برهان خلف"

بنا بر آنچه در بالا گفته شد و با توجه به انبوه مطالب و جزئياتي که در طول يک سال اخير از سوي کارشناسان و رسانه هاي غربي منتشر شده، هواپيماي RQ-170 از مدرنترين پهپادهاي ارتش آمريکاست که طراحي آن شبيه به جنگنده بمب افکن هاي رادار گريز بوده که بواسطه قابليت هاي ويژه جاسوسي، صرفا در اختيار سازمان سيا قرار داشته است.

اينکه چنين هواپيماي بدون سرنشين مدرني که مجهز به سيستم خلبان خودکار و انفجار از داخل در صورت قطع شدن ارتباط با مرکز است را بتوان سالم بر روي زمين نشاند، نوعي توانمندي جنگ الکترونيک است که نميتوان سابقهاي از آن در دنيا پيدا کرد.

از آنجايي که بنا بر گفته سردار حسين سلامي جانشين فرمانده کل سپاه، به علت رعايت مراتب حفاظتي اين دستاورد بزرگ نمي توان زياد به جزئيات آن پرداخت و تنها از طريق برهان خلف است که مي توان توانايي ايران در اين شکار بزرگ را ثابت کرد، قابل فهم ترين ادله براي تاييد توانايي ايران در نفوذ و کنترل اين پهپاد، سلامت حداکثري آن است چرا که اگر اين هواپيما مورد اصابت قرار ميگرفت (که بواسطه ارتفاع بالاي آن تنها مي بايست با موشک‌هاي زمين به هوا زده مي شد) و نيز به دليل وزن زياد آن (بيش از 3 تن) به طور کامل از بين ميرفت.

* پايان عصر پنهانکاران

از زماني که در جريان نبرد بريتانيا در جنگ جهاني دوم اهميت فوق‌العاده "رادار" مشخص شد، ايده پنهان شدن يا به عبارتي گريختن از ديد رادار نيز به ذهن طراحان و سازندگان هواپيما رسوخ کرد.

يکي از اولين طرح‌هاي به کار رفته با ذهنيت رادارگريزي، پروژه هواپيماي بال پرنده Ho229 آلمان نازي بود که پهپاد به غنيمت گرفته شده از آمريکا نيز شباهت زيادي به آن دارد.

در ادامه و در طول سال‌هاي ابتدايي و مياني جنگ سرد، طرف‌هاي درگير، بيشتر به سمت استفاده از سامانه‌هاي جنگ الکترونيک براي مختل کردن رادارها رفتند اما در دهه 70 ميلادي شرکت آمريکايي "لاکهيد مارتين" پروژه Have Blue را آغاز کرد که هدف از آن، ساخت يک هواپيماي پنهان‌کار با به‌کارگيري طراحي و آلياژهاي متفاوت در آن بود.

اين برنامه در طول دهه 70 و 80 ميلادي چيزي حدود 112 ميليون دلار هزينه دربر داشت که نتيجه نهايي آن به هواپيماي تهاجمي پنهان‌کار F-117 ختم شد که اين هواپيما در جريان تهاجم آمريکا به پاناما، عمليات توفان صحرا، عمليات در يوگوسلاوي، افغانستان و عراق مورد استفاده قرار گرفت.

البته هدف قرار گرفتن و ساقط شدن يک فروند از اين هواپيماها در سال 1999 بر فراز يوگوسلاوي سابق، بازنشستگي کامل آن را در سال 2008 ميلادي رقم زد.

پس از اين هواپيما، طرح بعدي در دنياي پنهان‌کارها، طرح بمب‌افکن B2 آمريکا بود که به منظور توليد يک بمب‌افکن سنگين پنهان‌کار با قابليت نفوذ به حريم هوايي شوروي سابق آغاز شده بود.

اين پروژه با هزينه‌اي در حدود 44 ميليارد دلار، به تنهايي لقب "گران‌ترين هواپيماي تاريخ هوانوردي" را به خود اختصاص داده و امروز تنها 20 فروند از اين هواپيما ساخته شده است.

* مشخصات "روح" آمريکايي

هواپيماي B2 ملقب به Spirit (روح)، بمب افکني چند ماموريته است که به عنوان گامي بلند در تکنولوژي هوايي، نقش مهمي را در برنامه به روزسازي بمب افکن هاي آمريکايي ايفا کرد.

بنا بر آنچه آمريکايي‌ها ادعا کرده‌اند، اين هواپيما، داراي قدرت آتش يا رهاسازي بمب به ميزان بسيار زياد و در هر مکاني از جهان است که حتي دفاع هاي زميني بسيار نيرومند نيز حريف اين بمب افکن نمي شوند.

اما مهمترين ويژگي اين بمب افکن، پنهان کاري و مخفي بودن آن از ديد رادار است که توانايي بي نظيري در انهدام ارزشمند ترين پايگاه هاي دشمن حتي در قلب پدافندهاي هوايي بسيار سنگين به اين هواپيماي بمب افکن مي دهد.

ويژگي هاي پنهان کاري، آيروديناميکي و توانايي حمل مقدار زيادي تسليحات، اين بمب افکن را از ساير بمب افکن هاي موجود در خدمت ارتش آمريکا متمايز کرده بطوريکه اين هواپيما قادر است به دور از ترس از شناسايي به وسيله رادار دشمن، در ارتفاعات بالا به عمليات و تجسس بپردازد.

اين هواپيماي بمب افکن با برد پروازي 9600 کيلومتر (بدون سوختگيري) به عنوان يک هواپيماي ميان قاره اي نيز شناخته مي شود که پنهان کاري آن در مقابل حتي سيستم هاي بسيار پيشرفته راداري دنيا، ترکيبي از کاهش اشعه هاي گرمازاي مادون قرمز، صداهاي حاصله از موتور ها و ويژگي هاي بصري يا ديداري که با چشم قابل روئيت است، مي باشد.

در طراحي منحصر به فرد بدنه اين هواپيما که به طرح بال پرنده موسوم است، هواپيما به شکل يک بال که تمامي تجهيزات در آن تعبيه شده اند، طراحي مي گردد و امکان پيچش و غلت خوردن توسط تغيير مرکز ثقل هواپيما و يا سطوح کنترلي انتهاي اين بال پرنده صورت مي گيرد، که از مزاياي چنين طراحي، مي توان به کاهش سطح برخورد امواج راداري اشاره کرد.

در اين هواپيما، صداگيرهاي ويژه اي براي موتورهاي آن در نظر گرفته شده و گازهاي موتور نيز قبل از آزاد شدن در فضا، به طور کامل سرد مي گردد و اثر مادون قرمز آنان به طور کامل از بين مي رود.

همچنين اين بال پرنده در قسمت انتهايي به شکل دندان اره اي طراحي شده که اين نيز خود نوعي کمک به ويژگي پنهان کاري اين بمب افکن است.

طول اين بمب افکن حدود 20 متر و طول دو سر بال آن 52.12 متر است که از اين نظر، هواپيمايي بيشتر در عرض است.

اين بمب افکن، با وجود پيچيدگي نسبي بيشتر نسبت به اسلاف خود، تنها داراي دو خدمه (يک خلبان و يک افسر تسليحات) در مقابل براي مثال پنج خدمه براي هواپيماي B52 است که خود نکته اي قابل توجه است.

مهم ترين عمليات اين هواپيما به زماني باز مي گردد که در عمليات آمريکا بر ضد صربها، اين هواپيما از ايالت ميسوري آمريکا برخاسته و پس از بمباران کوزوو در شرق اروپا، با موفقيت به همان نقطه مراجعت کرد.

ديگر ماموريتي که اين هواپيما انجام داده است مربوط به 3 روز اول جنگ با طالبان در افغانستان مي شود که در اين سه روز سه فروند از اين بمب افکن از پايگاه هوايي در غرب امريکا بلند شده و طي چند سوخت گيري به افغانستان رسيده و آنجا را بمباران کرده و پس از آن به جزيره اي در اقيانوس هند رفته و پس از سوخت گيري مجدد، به پايگاه اوليه خود بازگشت.

جنگنده بمب افکن بي2 با طول 20.9متر، عرض 52.12 متر و ارتفاع 5.1 متر، مي‌توان با سرعت 890 کيومتر بر ساعت در ارتفاع 50000 پايي پرواز کند.

مقايسه اين جنگنده پيشرفته آمريکايي با پهپاد مدرن جاسوسي RQ-170 که امروز در اختيار نيروهاي مسلح جمهوري اسامي ايران قرار دارد، نشان مي دهد که مي توان اين پهپاد جاسوسي را در بسياري از موارد از جمله نوع و طراحي بدنه و نيز فناوري هاي رادارگريزي (به عنوان مهمترين مشخصه آن) نمونه اي در مقياس کوچکتر از جنگنده B2 دانست.

* سقوط B2 در پي ناکامي RQ-170

پس واضح خواهد بود که شکار مدرنترين پرنده جاسوسي آمريکا توسط جمهوري اسلامي ايران، واشنگتن را با خطر امنيت ملي مواجه خواهد کرد چراکه با در اختيار داشتن اين پهپاد پيشرفته، ايران نه تنها بر مدرن ترين شيوه‌هاي جاسوسي سازمان سيا نيز دست خواهد يافت، بلکه بواسطه شباهت اين پهپاد با جنگنده پيشرفته و رادارگريزي مانند B2، بزرگترين ضربه را به گران ترين و محرمانه ترين پروژه هوانوردي ارتش آمريکا وارد خواهد کرد و شناسايي و هدايت پهپاد آمريکايي در ايران، باعث هدر رفتن اين رقم نجومي خواهد شد چرا که ديگر کسي شک نخواهد داشت که وقتي جمهوري اسلامي ايران توان شناسايي، نفوذ و هدايت پهپاد RQ-170 را داشته باشد، بدون شک مي تواند در شناسايي با جنگنده رادارگريزي مانند B2 که بيشترين شباهت را با RQ-170 دارد، نيز موفق باشد؛ جنگنده اي که ايالات متحده آمريکا بواسطه ويژگي رادارگريزي و قدرت تخريب، بيشترين حساب را در نبرد با کشورهاي دشمن روي آن باز کرده است.

* 4 کد از رمزگشايي پهپاد جاسوسي آمريکا RQ-170

فرماندهان سپاه پاسداران در مقاطع مختلف طي يک سال اخير به اعلام نظر درباره نحوه شکار اين هواپيماي پيشرفته آمريکايي پرداختند که مهمترين اين اظهارات از سوي فرمانده نيروي هوافضاي سپاه در گفتگو با فارس صورت گرفت که سردار حاجي زاده در دوم ارديبهشت ماه (سالروز تصويب اساسنامه سپاه)، جديدترين اطلاعات بدست آمده از رمزگشايي پهپاد جاسوسي آمريکا (RQ170) را اعلام کرد.

فرمانده نيروي هوافضاي سپاه با بيان اينکه علت اينکه خيلي نمي توانيم راجع به اين هواپيما صحبت کنيم اين است که اين هواپيما براي ما يک سرمايه ملي محسوب مي شود و حرف زدن ما يعني دادن اطلاعات و نبايد به راحتي آن را خرج کنيم، گفت: اما من در اينجا 4 کد مي دهم که آمريکايي ها متوجه شوند ما تا چه حد به سيستم پيچيده اين هواپيما نفوذ کرده ايم.

حاجي زاده ادامه داد: زير مجموعه هاي اين هواپيما براي پاره اي از اشکالات فني در اکتبر 2010 مطابق با 25 مهر 1389 در کاليفرنيا بوده، سپس اين هواپيما پس از اصلاح و تست هاي پروازي در نوامبر 2010 مطابق با 28 آبان 1389 به قندهار آمده و پرواز داشته که ظاهرا در آن زمان نيز يک سري اشکالاتي که نتوانسته اند آن را برطرف کنند مشاهده شده است .

فرمانده نيروي هوافضاي سپاه تصريح کرد: زير مجموعه هاي اين پهپاد همچنين دوباره در دسامبر 2010 براي رفع اشکالات جديد به فرودگاهي نزديک لس انجلس برده شده و پس از انجام عمليات اصلاح و تستهاي پروازي و زير سيستم ها که همان سنسورها و تجهيزات اين هواپيما است مجددا به قندهار بازگردانده شده است.

وي با بيان اينکه ما تمام اطلاعات و نرم افزار اين هواپيما را بدست آورده ايم، تاکيد کرد: اين هواپيما همچنين در دو هفته قبل از کشته شدن بن لادن در محل کشته شدن اين فرد در پاکستان پرواز داشته است.

حاجي زاده ادامه داد: اگر ما به نرم افزارها و هاردهاي اين هواپيما دست پيدا نکرده باشيم، نمي توانستيم اين موضوعات را بدست بياوريم. متخصصان ما کاملا به بخش ها و برنامه هاي اين هواپيما مسلط هستند.

فرمانده نيروي هوافضاي سپاه اعلام کرد: بيش از 50 سال فناوري آمريکايي ها چه در حوزه هواپيماهاي با سرنشين و چه هواپيماهاي بدون سرنشين در اين هواپيماي جاسوسي (RQ170) جمع شده است. همه فناوري هايي که آمريکايي ها در هواپيماهاي F35، بمب افکن استيلز، پورکت و غيره داشته در اين هواپيما وجود دارد و اين ها کاملا زير سؤال رفته است.

وي ادامه داد: بعد از سرنگوني هواپيماي U2 در سال 1960 در شوروي که منجر به اسير شدن خلبان آمريکايي آن شد، آمريکايي ها به فکر هواپيماهاي بدون سرنشين افتادند که از آن سال تا کنون نشاندن (RQ170) توسط سپاه بزرگترين افتضاح آمريکايي ها است.

حاجي زاده در پايان در خصوص برخي گفته ها مبني بر وجود سيستم انفجار خودکار در اين هواپيما گفت: موشک ها سيستم انفجار خودکار دارند ولي همه هواپيماها نه و اين موضوع صحت ندارد، آنها اينقدر به اين هواپيما اطمينان داشتند که اين کار را نکردند.

* بازتاب رمزگشايي RQ170 در رسانه هاي جهان

اين اظهارات فرمانده نيروي هوافضاي سپاه به سرعت در صدر اخبار جهان قرار گرفت. براي مثال شبکه «راشاتودي» روسيه، با اشاره به بخشي از سخنان سردار حاجي زاده، گفت که پيشتر پنتاگون اعلام کرده بود که امنيت اين پهپاد مانع نفوذ مهندسان ايراني به فناوري آن مي‌شود.

«خليج تايمز» نيز با منعکس کردن بازتاب اين خبر به نقل از رسانه‌هاي ايراني نوشت که ايران مهندسي معکوس پهپاد جاسوسي آمريکا را که چندي پيش در خاک ايران توسط مقامات اين کشور فرود آمد، تکميل کرده و هم‌اکنون ساخت يک نسخه از اين پهپاد را آغاز کرده است.

روزنامه صهيونيستي «جروزالم پست» نيز در بازتاب اين خبر عنوان کرد که ايران شبيه‌سازي پهپاد جاسوسي آمريکايي را آغاز کرد.

اين روزنامه صهيونيستي ادامه داد که ساخت پهپاد جديد توسط ايران بر اساس داده‌هايي است که از هواپيماي جاسوسي آمريکا به دست آمده است.

بر اساس اعلام اين روزنمامه، پهپاد RQ170 آمريکا از سال 2010 به طرز وسيعي در افغانستان و پاکستان مورد استفاده قرار گرفته و به گفته تحليلگران نقش بسزايي در دستگيري "اسامه بن لادن" رهبر القاعده داشته است.

اين روزنامه سپس به تمايل برخي کشورها در خصوص دستيابي به اطلاعاتي درباره اين پهپاد آمريکايي اشاره کرد و نوشت که چين و روسيه تاکنون تا حد زيادي در خصوص اين هواپيما ابراز تمايل کرده‌اند.

خبرگزاري انگليسي «رويترز» نيز بر اين بخش از اين خبر متمرکز شد که ايران در واکنش به اظهارات پيشين مقامات آمريکايي که اعلام کرده بود «ايران نمي‌تواند به اطلاعات ارزشمند اين پهپاد دست يابد»، اعلام کرده: آمريکايي‌ها بايد بدانند که ما تا چه اندازه به اين هواپيما نفوذ کرديم. کارشناسان ما فهم کاملي از قطعات و برنامه‌هاي اين پهپاد در اختيار دارند.

رويترز در پايان گزارش خود اينگونه نوشت اين نگراني‌ وجود دارد که فناوري پيشرفته به دستان افرادي بيافتد که در حال گسترش هواپيماهاي بدون سرنشين هستند و نگراني‌هايي نيز در خصوص پوشش خاص سطح اين هواپيما وجود دارد.

روزنامه‌ انگليسي «گاردين» و شبکه آمريکايي «فاکس‌نيوز» نيز با انتشار بازتاب اين خبر عنوان کردند که ايران ساخت نسخه هواپيماي جاسوسي آمريکا را آغاز کرده است.

خبرگزارش آمريکايي «آسوشيتدپرس» نيز با انتشار بازتاب اين خبر به گوشه‌اي از سخنان سردار حاجي‌زاده در خصوص رمزگشايي اين پهپاد اشاره کرد و گفت که ايران روز يکشنبه اعلام کرد که با مهندسي معکوس هواپيماي جاسوسي آمريکا که به تسخير سپاه درآمده بود، ساخت يک نسخه از اين هواپيما را آغاز کرده است.

تمامي اين رسانه‌ها اشاره کردند که آمريکا نگران است که ايران و کشورهاي ديگر با استفاده از مهندسي معکوس به فناوري پيشرفته‌اي از اين پهپاد دست يابد که به اپراتورها اجازه مي‌دهد تا مظنونين به ترور را از ارتفاع دهها هزار پايي از هوا شناسايي کنند.

* خبرهاي جديد در راه است...

اما اين پايان کابوس پهپادي آمريکا نيست و بنا بر اعلام فرمانده نيروي هوافضاي سپاه در حاشيه مراسم اولين سالروز شهادت شهيد حسن طهراني مقدم، در سالگرد شکار اين پرنده جاسوس آمريکايي(13 آذرماه) بايد منتظر جديدترين اخبار از عمق نفوذ متخصصين صنعت دفاعي کشور به سيستم پيچيده پهپاد RQ170 باشيم؛ اخباري که شايد بيش از ما، مقامات ارتش و سازمان اطلاعاتي آمريکا انتظار انتشار آن را مي‌کشند.

دریافت کد اوقات شرعی