بر اساس اين گزارش هر چند که ترور و تروريسم سابقه تاريخي طولاني دارد اما در عصر معاصر حکومت ها و دولت هاي سياسي نامشروع نيز از اين هراس افکني در راستاي پيشبرد اهداف خويش سود جسته اند که سردمدار آن ايالات متحده آمريکا بوده که در قرن اخير بسياري از اهداف و مقاصد خويش را از اين طريق پيگيري کرده است.
کارشناسان بر اين باورند که حمايت از تروريسم در همه دولت هاي آمريکا در دهه هاي اخير و بخصوص از دهه 1970 ميلادي – جنگ ويتنام - امري نهادينه بوده است.
نمونه بارز اين سياست و رويکرد شوم آمريکايي‌ها عليه کشورمان مي‌توان به حمايت از گروهگ ريگي، سازمان منافقين، سرنگوني هواپيماي مسافربري شماره 655 بندرعباس – دبي و حمايت و مديريت ترور دانشمندان هسته‌اي اشاره کرد.
سرنگوني هواپيماي مسافربري ايران توسط ناو جنگي آمريكايي به عنوان مصداق بارز تروريسم دولتي بوده و نشاندهنده اين امر است كه واشنگتن براي حمايت از منافع نامشروع خود در نقاط مختلف جهان از ارتكاب هيچ عمل ضد بشري دريغ نمي كند
دولت آمريكا با خارج كردن گروهك منافقين از فهرست تروريست ها ثابت كرد كه با تروريسم و تروريست ها مشكلي ندارد بلكه همواره با نگاه ابزاري به اين پديده تلاش دارد از آن به عنوان ابزاري عليه ملت هاي آزادي‌خواه استفاده كند.
کامل‌ترين اصطلاح و واژه ممکن براي نام گذاري اقدامات تروريسم دولتي است.
کمکهاي مادي و معنوي (مثل حمايت سياسي) به گروههاي مخالف و مشارکت در عملياتي چون بمب‌گذاري، مين‌گذاري بنادر و سواحل، آدم ربايي، هواپيما دزدي و ترور مقام هاي عالي مملکتي، نمونه‌هايي از آن بوده است.
تروريسم دولتي بر دو گونه مستقيم و غير مستقيم است که در نوع نخست آن خود دولت اعمال تروريستي را عليه دولت ديگر انجام مي‌دهد نمونه‌هاي آن لشکرکشي آمريکا به عراق و افغانستان و اخيرا ليبي بوده است.
همچنين فرستادن کمکهاي مادي مانند اسلحه، مهمات و وسايل پيشرفته نظامي به گروههاي مخالف دولت مذکور و يا گسترش چتر حمايت معنوي از گروه هاي مزبور مانند حمايت سياسي، اقتصادي يا تبليغاتي بخش غير مستقيم تروريست است.
حمايت از شبکه‌هاي القاعده و طالبان و اخيرا هم حمايت وتقويت شورشيان از موارد توجه غير مستقيم آمريکا در امر ترورسيم است.
جمهوري اسلامي ايران نيز طي 33 سال گذشته از اين سلاح آمريکايي، صهيونيستي در امان نبوده و از ابتداي پيروزي انقلاب شکوهمند اسلامي تا کنون هميشه يکي از قربانيان اصلي تروريسم بوده است.
شهادت بسيار از رجال سياسي و مذهبي در ابتداي انقلاب همچون شهيد مظلوم بهشتي، رجايي و باهنر از نمونه‌هاي بارز است.
رژيم بعث صدام حسين با حمايت مادي و معنوي کشورهاي غربي به سرمداري آمريکا و اسرائيل در جنگ تحميلي چندين مرتبه از سلاح هاي شيميايي بر عليه مردم مظلوم غرب کشور بهره برد. حمايت مادي ومعنوي از رژيم بعث صدام حسين و تجهيز اين رژيم به سلاح‌هاي شيميايي و تشويق در استفاده از آن عليه ملت ايران بخش‌هاي فراموش نشدني از پرونده سياه غرب و امريکا در تقويت ترورسيم دولتي است.
حمايت از گروهگ هاي جدايي طلب همچون خلق عرب، پان ترکيست ها و يا پ.ک.ک در راستاي ايجاد رعب و وحشت در بين ايرانيان از را نيز مي‌توان از نونه‌هاي ديگر به‌شمار آورد.
هم اکنون کار بجايي رسيده که دولتمردان رژيم غاصب صهيونيستي به صورت علني از ترور دانشمندان هسته اي ايران سخن به زبان مي آورند و در همين راستا نيز شاهد به شهادت رسيدن فرزندان تحصيل کرده اين مرز و بوم همچون شهيدان رضايي؛ احمدي روشن، عليمحمدي و يا شهرياري توسط عوامل اين رژيم‌ها هستيم.
حميد بازگشا