به گزارش سلام لردگان خبرگزاري فارس، رييس جمهوري اسلامي ايران در شصت و هفتمين مجمع عمومي سازمان ملل متحد گفت: من از سرزمين ايران، سرزمين شکوه و زيبايي، سرزمين علم و فرهنگ، سرزمين حکمت و اخلاق، مهد فلسفه و عرفان و ديار مهر و نور، سرزمين دانشمندان، حکيمان، فيلسوفان، عارفان، اديبان، سرزمين بوعلي سينا، فردوسي، مولوي، حافظ ، عطار، خيام و شهريار به نمايندگي از ملتي بزرگ و سرافراز، از پايه‌گذاران تمدن بشري و از ميراث‌داران ارجمند جهاني و به نمايندگي از مردماني آگاه، آزاديخواه، دوستدار صلح، مهربان و صميمي که طعم تلخ تجاوزها و جنگ‌هاي تحميلي را چشيده و عميقاً قدرشناس ثبات و آرامشند، اکنون در جمع شما خواهران و برادران خود از سراسر جهان حضور يافته‌ام تا براي بار هشتم در هشت سال مأموريت خدمتگزاري به مردم شايسته کشورم، به جهانيان نشان دهم ملت شريف ايران همچون گذشته تابناکِ تاريخي‌اش، انديشه‌اي جهاني دارد و از هرگونه تلاش و مجاهدت براي تأمين، توسعه و تحکيم صلح، ثبات و آرامش در جهان که البته تنها از طريق همفکري و همکاري و مديريت مشترک ميسر است، استقبال کرده و آن را مهم تلقي مي‌کند.
*تاريخ بشر پر از تلخکامي و شکست است
وي افزود: اينجانب اينجا هستم تا پيام الهي و انساني مردان و زنان فرهيخته کشورم را به شما حضار محترم و به همه مردم جهان ابلاغ کنم. پيامي که خداوند سخن ايران زمين سعدي عليه‌الرحمه در دو بيت ماندگار تاريخي به همه بشريت چنين هديه کرده است:
بـنـي آدم اعضـــــاي يکديگرند
که در آفرينش ز يک گوهرند
چه عضوي به درد آورد روزگار
دگر عضوهــا را نمـــاند قرار
طي هفت سال گذشته از چالش‌ها و راه‌هاي برون‌رفت از آنها و افق آينده جهان سخن گفتم و امروز مي‌خواهم از منظر ديگري به آن بپردازم. هزاران سال از پراکنده شدن و زندگي فرزندان حضرت آدم(ع) در بخش‌هاي مختلف زمين مي‌گذرد؛ فرزنداني که با رنگ‌ها و سلايق و زبان‌ها و آداب گوناگون، در آرزوي ساختن جامعه‌اي متعالي و رسيدن به زندگي زيباتر و استقرار رفاه و صلح و امنيت پايدار تلاش گسترده‌اي بعمل آوردند.
عليرغم مجاهدت پيگير صالحان و عدالت‌طلبان و تحمل رنج‌هاي فراوان توسط توده‌هاي مردم براي نيل به شادکامي و پيروزي، جز در موارد اندک، تاريخ بشر پر از تلخکامي و شکست‌هاست.
لحظه‌اي در ذهن خود تصور کنيد اگر خودبرتربيني‌ها، بي‌اعتمادي‌ها، بداخلاقي‌ها و ديکتاتوري‌ها نبود و هيچکس به حق ديگري دست اندازي نمي کرد، اگر به جاي ميزان برخورداري و مصرف، ارزشهاي انساني معيار شأن اجتماعي بود، اگر بشر دوره سياه قرون وسطي را تجربه نکرده بود و قدرتمندان مانع از شکوفايي علم و انديشه سازنده نمي‌شدند، اگر جنگ‌هاي صليبي و دوران برده‌داري و استعمار واقع نشده بود و ميراث‌داران آن دوران سياه، در ادامه راه، انساني عمل مي‌کردند، اگر جنگ‌هاي اول و دوم در اروپا و جنگ کره و ويتنام و جنگ‌هاي آفريقا و آمريکاي لاتين و بالکان اتفاق نمي‌افتاد و به جاي اشغال فلسطين و تحميل حکومت جعلي و نسل‌کشي و آواره کردن ميليون‌ها نفر، حقيقت حوادث جنگ اعلام و به عدالت رفتار مي شد، اگر تجاوز صدام عليه ايران نبود و زورمداران به جاي حمايت از صدام، از حقوق ملت ايران حمايت مي‌کردند، اگر حادثه تلخ 11 سپتامبر و لشکرکشي به افغانستان و عراق و کشتار و آوارگي ميليون‌ها نفر اتفاق نمي‌افتاد و به جاي کشتن و به دريا انداختن يک متهم بدون محاکمه و اطلاع‌رساني به مردم آمريکا و جهان، يک گروه مستقل حقيقت ياب امکان آگاهي عمومي از کيفيت حادثه و مجازات عاملان آن را فراهم مي آورد، اگر از افراط گرايي و تروريسم براي پيشبرد سياست‌ها استفاده نمي شد، اگر سلاح‌ها به قلم تبديل و هزينه‌هاي نظامي صرف رفاه و دوستي ملتها مي شد، اگر بر طبل اختلاف قومي، مذهبي و نژادي کوبيده نمي‌شد و از وجود اختلافات و بزرگنمايي آن مقاصد سوء سياسي و اقتصادي دنبال نمي‌شد، اگر به جاي ژست دروغين آزاديخواهي و دادن فرصت براي توهين به مقدسات بشري و انبياء الهي که پاک‌ترين و مهربان‌ترين انسانها و هداياي بزرگ خداي بزرگ به بشريت هستند، حق انتقاد از سياستهاي سلطه‌جويانه و اقدامات صهيونيسم جهاني به رسميت شناخته مي‌شد و شبکه‌هاي رسانه‌اي جهان، مستقل و آزاد، حقايق را منتشر مي کردند، اگر شوراي امنيت تحت سيطره چند دولت نبود و سازمان ملل مي توانست عادلانه عمل کند، اگر نهادهاي اقتصادي بين المللي تحت فشار نبودند و منصفانه، کارشناسانه و بر اساس عدالت عمل مي کردند، اگر سرمايه داران جهاني براي منافع خود، اقتصاد ملتها را به ضعف نمي کشاندند و براي جبران اشتباهات خود، ملت ها را قرباني نمي کردند، اگر صداقت بر روابط بين المللي حاکم بود و همه ملت ها و دولت ها با حق يکسان و عادلانه مي توانستند آزادانه در امور جهاني مشارکت و براي سعادت بشري تلاش کنند و خلاصه اگر ده‌ها وضعيت نامطلوب ديگر در حيات بشري رخ نمي داد و موجود نبود؛ تصور کنيد در آن صورت زندگي چقدر زيبا و تاريخ چقدر دوست داشتني بود.
بياييد با هم نگاهي به وضعيت امروز عالم داشته باشيم.
*خلق 32 تريليون دارايي کاغذي توسط يک دولت
الف) وضع اقتصادي
فقر و فاصله طبقاتي در حال گسترش است. مجموع بدهي خارجي فقط 18 کشور صنعتي جهان از مرز 60 تريليون دلار گذشته است در حاليکه بازگشت حتي نيمي از آن فقر را از صاحبان منابع و از جهان ريشه کن مي‌کند. اقتصاد متکي بر مسابقه مصرف گرايي به بهره کشي از انسان به نفع عده اي معدود انجاميده است.
خلق دارائي‌هاي کاغذي، با اتکا به قدرت و تسلط بر مراکز جهاني اقتصاد، بزرگترين سوء استفاده تاريخ است و يکي از عوامل اصلي بحران اقتصادي است.
گزارش شده است تنها توسط يک دولت 32 تريليون دلار دارايي کاغذي خلق شده است. برنامه ريزي توسعه مبتني بر اقتصاد سرمايه داري، با حرکت در دايره بسته، موجب رقابت غيرسازنده و مخرب شده و در عمل شکست خورده است.
*اصيل ترين کانون انسان‌ساز اجتماعي رو به نابودي است
ب) وضع فرهنگي
مکارم اخلاقي نظير جوانمردي، پاکي، صداقت، مهرباني و فداکاري از منظر سياستمداران حاکم بر مراکز قدرت جهاني، مفاهيمي ارتجاعي و مانع از پيشبرد اهداف تلقي مي شود. رسماً از عدم اعتقاد به حاکميت اخلاق در مناسبات سياسي و اجتماعي سخن مي گويند.
فرهنگ‌هاي اصيل و بومي که حاصل قرن ها تلاش و فصل مشترک زيبايي‌دوستي انسانها و ملتها و موجب تنوع و نشاط فرهنگي و تحرک اجتماعي جامعه جهاني است در معرض هجوم و انقراض است.
با تخريب و تحقير سازمان يافتة هويت ها شيوه خاصي از زندگي بي هويت فردي و اجتماعي به ملت ها تحميل مي‌شود.
خانواده که اصيل ترين کانون انسان ساز اجتماعي و مرکز خلق و پراکنش عشق و انسانيت است بسيار تضعيف شده و نقش سازنده آن رو به نابودي است.
شخصيت و نقش محوري زن که موجودي آسماني و مظهر جمال و مهرباني خداوند و ستون پايداري جامعه است با سوء استفاده برخي از صاحبان قدرت و ثروت دچار آسيب فراوان شده است.
روح آدميان مکدر و حقيقت انسانها تحقير و منکوب شده است.
*حتي صاحبان بمب اتم هم احساس امنيت نمي کنند
ج) وضع سياست و امنيت
يک جانبه گرايي و استانداردهاي چندگانه و تحميل جنگ و ناامني و اشغال براي نفع اقتصادي و يا بسط سلطه بر مراکز حساس جهان، عادي شده است.
مسابقه تسليحاتي و تهديد با سلاح اتمي و کشتار جمعي توسط قدرتهاي مسلط امري رايج است. آزمايش تسليحاتِ به مراتب مخرب تر و فوق مدرن و تهديد علني به داشتن آن و دادن وعده آشکار کردن آن در وقت مقتضي، به ادبيات تازه اي براي خالي کردن دل ملت ها براي پذيرش دوره جديدي از سلطه بدل شده است. تهديد ملت بزرگ ايران به حمله نظامي از سوي صهيونيست هاي بي فرهنگ از نمونه هاي بارز اين واقعيت تلخ است.
بي اعتمادي بر روابط بين المللي حاکم است و مرجع مورد اعتماد و عادلي براي رفع مناقشات وجود ندارد.
حتي کساني که هزاران بمب اتم و انواع سلاح‌ها را انبار کرده اند احساس امنيت نمي کنند.
*همه از آينده حاکم بر نظام جهان مايوسند
د) وضع محيط زيست
محيط زيست که ثروت مشترک و متعلق به همه بشر و بستر تداوم حيات انسان است، به واسطه زياده خواهي و تاخت و تاز عده اي بي مبالات و بي مسئوليت و عمدتاً از سرمايه داران جهاني، متحمل گسترده ترين تخريب ها است و در نتيجه، خشکسالي و سيل و زلزله و انواع آلودگي، حيات انساني را به مخاطره جدي انداخته است.
دوستان!
ملاحظه مي فرماييد عليرغم برخي پيشرفتها هنوز آرزوهاي فرزندان حضرت آدم(ع) محقق نگرديده است.
آيا کسي تصور مي کند که ادامه نظم موجود بتواند سعادت را به جامعه بشري هديه نمايد؟
همه از وضع موجود و نظام حاکم بين المللي ناراضي و البته از آينده آن مأيوسند.
همکاران عزيز!
آدميان شايسته چنين وضعي نيستند و خداوند حکيم و مهربان که همه انسانها را دوست دارد چنين وضعي را نپسنديده است. او از انسان که بالاترين مخلوق اوست خواسته است که بهترين و زيباترين زندگي همراه با عدالت و عشق و کرامت را در زمين برپا کند.
پس بايد چاره اي انديشيد.
به راستي مسئول حوادث چه کسي و علت آن کدام است؟
عده اي تلاش مي کنند وضع را طبيعي و خواست خدا، و ملت ها را مسئول اصلي زشتي ها و ناکامي ها معرفي نمايند.
مي‌گويند: اين ملت ها هستند که تبعيض و ظلم را مي پذيرند.
اين ملت ها هستند که تن به ديکتاتوري و تحميل و زياده خواهي مي دهند.
اين ملت ها هستند که تسليم اراده هاي استکباري و توسعه طلبي ها مي شوند.
اين ملت ها هستند که تحت تاثير ترفندهاي تبليغاتيِ گروههاي قدرت قرار مي گيرند و بالاخره اينکه آنچه بر سر جامعه جهاني مي آيد نتيجه مواضع منفعلانه و سلطه پذيرانه آنان است.
اينها استدلال کساني است که با مقصر جلوه دادن ملت ها، اعمال مخرب و زشت اقليت حاکم بر جهان را توجيه مي نمايند.
اين ادعاها حتي اگر درست مي بودند نيز قطعاً و حتماً نمي توانستند توجيه کننده استمرار نظام ظالمانه بين المللي باشند. بلکه فقر و ضعف بر ملت ها تحميل و زياده خواهي ها گاه با فريبکاري و گاه با زور و سلاح اعمال شده و مي شود.
*عاملان اصلي حوادث تلخ تاريخي دل سپرده به شيطانند
آنان براي توجيه اقدامات ضدبشري خود نظريه تنازع براي بقاي نوع و نژاد برتر را ترويج مي کنند.
در حالي که اصولاً و به طور معمول اکثريت ملت ها و توده هاي مردم عدالتخواه و در برابر حق خاضع و به دنبال کرامت و رفاه و تعامل سازنده هستند.
توده هاي مردم به دنبال جهان گشايي و ثروت افسانه اي نبوده اند. آنها با هم اختلاف اصولي ندارند و نه تنها در حوادث تلخ تاريخ نقش تعيين کننده نداشته‌اند بلکه خود قرباني حوادث بوده اند.
باور ندارم که توده هاي مسلمان و مسيحي و يهودي، هندو و بودايي و غيره با يکديگر مشکلي داشته باشند. آنان به راحتي با هم انس مي گيرند و در فضاي دوستي زندگي مي کنند و همگي خواهان پاکي و عدالت و محبت هستند.
برآيند مطالبات و گرايشات عمومي ملت ها هميشه مثبت و فصل مشترک آنها، تمايلات فطري و گرايش هاي زيبا و متعالي الهي و انساني بوده است.
حق اين است که عامل اصلي و مسئول حوادث تلخ تاريخ و وضع ناگوار امروز، مديريت حاکم بر جهان و مدعيان و قدرتمندان بين‌المللي دل سپرده به شيطان هستند.
نظمي که ريشه در انديشه ضد انساني برده داري و استعمار قديم و جديد دارد، مسئول فقر و فساد و جهل و تباهي و ستم و تبعيض در جاي جاي جهان است.
*نظم حاکم بر جهان ناعادلانه و تبعيض آلود است
مديريت و نظم امروز حاکم بر جهان ويژگيهايي دارد که بايد آنها را مورد توجه قرار داد و برخي از آن ها به اين قرار است:
اول: مبتني بر تفکر مادي و از اين رو غير متعهد به ارزشهاي اخلاقي است.
دوم: بر اساس خودخواهي، فريب و کينه توزي و نفرت شکل گرفته است.
سوم: بر اساس درجه بندي انسانها، تحقير برخي ملتها، تضييع حقوق ديگران و سلطه طلبي پايه گذاري شده است.
چهارم: به دنبال بسط سلطه گري از راه تشديد تفرقه و درگيري بين اقوام و ملل است.
پنجم: به دنبال ايجاد انحصار در قدرت و ثروت و علم و فناوري براي گروهي معدود است.
*فرياد مردم آمريکا و اروپا به جايي نمي رسد
ششم: سازماندهي سياسي در مراکز اصلي قدرت جهان، بر پايه ادبيات سلطه و غلبه بر ديگران استوار است. اين مراکز همه براي کسب قدرتند و نه براي ايجاد صلح و خدمت به مردم.
- آيا مي شود باور کرد عده اي براي خدمت به انسانها، صدها ميليون دلار در تبليغات انتخاباتي هزينه نمايند؟
- به زعم احزاب بزرگ در کشورهاي سرمايه داري جهاني، هزينه هاي انتخاباتي در واقع يک نوع سرمايه گذاري محسوب مي شود.
- مردم در اين کشورها مجبور به انتخاب احزاب هستند در حالي که احزاب درصد کمي از مردم را در عضويت خود دارند.
- اراده و نظر توده هاي مردم، از جمله در آمريکا و اروپا، در عرصه هاي مهم و مستمر تصميم گيري به خصوص در سياستهاي اصلي داخلي و خارجي کمترين تأثير را دارد و فرياد آنان به جايي نمي رسد. حتي اگر 99 درصد جامعه خود را تشکيل دهند.
- ارزش هاي اخلاقي و انساني قرباني کسب رأي شده و توجه به مطالبات مردم فقط به يک ابزار تبليغاتي در زمان انتخابات مبدل شده است.
هفتم: نظم حاکم بر جهان تبعيض آلود و بر اساس بي‌عدالتي است.
*ايستادگي در برابر اقليت زياده خواه براي قطع دست آنان از مراکز تصميم ساز
دوستان و همکاران گرامي!
- چه بايد کرد و راه برون رفت کدام است؟
شکي نيست که جهان نيازمند انديشه و نظم جديدي است. نظمي که:
1- انسان در آن به عنوان برترين مخلوق خداوند برخوردار از ابعاد مادي و معنوي و داراي فطرت پاک الهي که حق طلبي و عدالت خواهي از خصائص اصلي آن است شناخته شود.
2- به جاي تحقير و درجه بندي انسانها و ملت ها به دنبال احياي کرامت و پذيرش حُرمت آدميان و کمال و سعادت همگاني باشد.
3- با نگاه جهاني به دنبال صلح، امنيت پايدار و رفاه براي کل جامعه بشري باشد.
4- بر مبناي اعتماد و محبت به نوع انسان و براي نزديک کردن انديشه ها، قلب ها و دست ها و رفع فاصله ها پايه گذاري شود. حاکمان بايد عاشق مردم باشند.
5- بر اساس عدالت و يکساني همگان در برابر قانون و بر پايه استانداردي يگانه باشد.
6- مديران حاکم بر جهان خود را خادم مردم و متعهد به آنان بدانند، نه برتر از مردم.
7- مديريت امانتي مقدس از سوي مردم در دست مديران جهاني و نه فرصتي براي کسب ثروت و قدرت بيشتر به شمار آيد.
جناب رئيس، خانم‌ها و آقايان!
- آيا چنين نظمي جز با مشارکت همگاني در مديريت جهاني محقق مي گردد؟
- بديهي است روزي که آحاد مردم و دولتها جهاني بينديشند و با التزام به مباني فوق نسبت به مسائل مهم بين المللي احساس مسئوليت نموده و به مشارکت فعال در تصميم گيري ها مبادرت ورزند، آرزوها فرصت تحقق پيدا خواهد کرد.
- با ارتقاي سطح آگاهي ها، مطالبه مديريت مشترک جهاني و مآلاً فرصت هاي استقرار آن، روز به روز بيشتر خواهد شد.
- امروز روز ملت هاست و خواست و اراده آنان تعيين کننده جهان فرداست.
بنابراين شايسته است همه با هم:
1- به خداوند توکل نماييم و با تمام توان در برابر اقليت زياده خواه بايستيم تا منزوي شوند و دست آنان از مراکز قدرت تصميم ساز در تعيين سرنوشت ملتها کوتاه گردد.
2- بارش لطف و رحمت خداوند را باور و آن را در انسجام و وحدت جوامع بشري جستجو کنيم. ملت ها و دولت هاي برآمده از اراده آزاد آنان بايد به توانايي هاي بي پايان خود مومن باشند و بدانند که با اعتماد به نفس در مبارزه با نظام ناعادلانه و دفاع از حقوق انساني پيروزند.
3- با پافشاري بر اجراي عدالت در همه مناسبات و تقويت وحدت، دوستي و گسترش تعاملات اقتصادي، اجتماعي، فرهنگي و سياسي در قالب نهادهاي مستقل و تخصصي، زمينه تحقق مديريت مشترک جهاني را فراهم سازيم.
4- براي اصلاح ساختار سازمان ملل، بر محور منافع همگان و مصلحت جهان، تلاش مشترک و هماهنگي را سازماندهي نماييم. توجه به اين نکته بسيار ضروري است که سازمان ملل متعلق به ملت هاست و از اين رو وجود تبعيض بين اعضا، اهانت بزرگي به ملت هاست. وجود تبعيض و انحصار در سازمان به هيچ صورت و در هيچ اندازه اي پذيرفتني نخواهد بود.
5- و سرانجام آنکه در توليد و ترويج ادبيات و طراحي ساختارهاي لازم براي مديريت مشترک جهاني مبتني بر عدالت و عشق و آزادي و ضرورت استقرار آن تلاش هماهنگ و گسترده تري داشته باشيم. مشارکت در مديريت جهاني، اساس صلح پايدار است. جنبش عدم تعهد به عنوان بزرگترين نهاد بين‌المللي بعد از مجمع عمومي سازمان ملل با درک اهميت پرداختن به موضوعيت مديريت جهاني و با فهم عميق نسبت به نقش مديريت ناصحيح در بروز بحران ها و مشکلات موجود گسترده در جهان، شانزدهمين نشست خود در تهران را با شعار «مديريت مشترک جهاني» برگزار کرد. در اين نشست که با حضور بسيار فعال و پرنشاط رؤسا و نمايندگان محترم بيش از 120 کشور جهان برگزار شد بر ضرورت مشارکت جدي و مؤثر همه ملت ها در مديريت مسائل جهاني تأکيد گرديد.
- خوشبختانه اکنون در نقطه عطف تاريخي قرار داريم. از يک سو نظام مارکسيستي ديگر از جايگاهي در دنيا برخوردار نيست و عملاً از صحنه تدبير مديريتي حذف گشته است و از سوي ديگر نظام سرمايه داري نيز در باتلاقي که خود پديد آورده، گرفتار آمده و ابتکار قابل ملاحظه اي براي حل مسائل مختلف اقتصادي، سياسي، امنيتي و فرهنگي جهان ندارد و عملاً در موضع تدبير مديريتي به بن بست رسيده است. جنبش عدم تعهد مفتخر است که يکبار ديگر بر درستي تصميم تاريخي اش در نفي قطب هاي قدرت و طرد نظام هاي لجام گسيخته مذکور تأکيد نمايد. اکنون اينجانب به نمايندگي از اعضاي جنبش عدم تعهد از همه کشورهاي جهان دعوت مي نمايم که در مسير فراهم آوردن زمينه هاي مشارکت مؤثر و دخالت جدي در تصميم‌سازي هاي جهاني، نقش فعال‌تري را بر عهده گيرند. ضرورت برداشتن موانع ساختاري و تسهيل در فرآيند مشارکت همگاني بيش از هر زمان ديگري احساس مي شود.
- سازمان ملل اکنون از کارآيي لازم برخوردار نيست و ادامه اين روند، يعني کاهش اميد به ساختار جهاني براي دفاع از حقوق ملتها، مي تواند تعامل بين‌المللي و روحيه همکاري جمعي جهاني را به موازات نزول جايگاه سازمان ملل با خدشه اساسي مواجه سازد.
- سازمان ملل که با هدف توسعه عدالت و احقاق حقوق همگاني تأسيس شده است، در عمل خود گرفتار تبعيض شده و راه اعمال ظلم معدودي از کشورها را بر قاطبه جهان گشوده و عملاً به ناکارآمدي خود دامن زده است. وجود امتياز وتو و انحصار قدرت در شوراي امنيت به تضييق در امکان اعمال حق و دفاع از حقوق ملت ها انجاميده است.
- موضوع اصلاح ساختار چنانکه ذکر آن رفت نياز مهمي است که بارها از سوي نمايندگان ملت ها بر آن تأکيد شده، اما به اجرا گذارده نشده است.
- اينجانب از اعضاي محترم مجمع عمومي و از جناب آقاي دبير کل و همکارانشان مصرانه مي خواهم تا موضوع اصلاحات را به شکل جدي در دستور قرار دهند و ساز و کار مناسبي را براي عملياتي کردن آن تعيين نمايند.
- جنبش عدم تعهد آمادگي دارد سازمان ملل را در اين امر خطير ياري رساند.
*... او مي آيد
آقاي رئيس، دوستان و همکاران عزيز!
- استقرار صلح و امنيت پايدار و زندگي سعادتمند براي همه بشريت، گرچه يک ماموريت بزرگ و تاريخي، اما شدني است. خداوند مهربان ما را در انجام آن تنها نگذاشته و آن را حتمي‌الوقوع دانسته است چرا که خلاف آن نقض حکمت است.
- او وعده داده است مردي از جنس مهرباني، عاشق مردم و عدالت گستر مطلق و انسان کامل حضرت مهدي(عج) به همراه حضرت مسيح(ع) و صالحان مي آيد و با بهره گيري از ظرفيت هاي وجودي مردان و زنانِ شايسته همه ملت ها؛ تأکيد مي کنم با بهره گيري از ظرفيت هاي وجودي مردان و زنانِ شايسته همه ملت ها جامعه بشري را در رسيدن به آرمان هاي با شکوه و جاودانه‌اش راهبري خواهد کرد.
- ظهور منجي آغازي ديگر، تولدي دوباره و زنده شدن مجدد است. آغاز استقرار صلح و امنيت پايدار و زندگي واقعي است.
- آمدن او پايان ظلم، بداخلاقي، فقر و تبعيض و آغاز عدالت و عشق و همدلي است.
- او مي آيد تا دوران شکوفايي حقيقي انسان و نشاط و شادماني واقعي و پايدار آغاز شود.
- او مي آيد تا با زدودن پرده هاي جهل، خرافه و تعصب و گشودن دروازه هاي علم و آگاهي، دنيايي سرشار از دانايي بر پا کند و زمينه مشارکت فعال و سازنده همگان را در مديريت جهاني فراهم سازد.
- او مي آيد تا مهرباني و اميد و آزادي و کرامت را به همه انسانها هديه کند.
- او مي آيد تا آدميان طعم دلپذير انسان بودن و شهد شيرين با انسان زيستن را تجربه کنند.
- او مي آيد تا دست ها به گرمي در هم و قلب ها سرشار از عشق با هم و انديشه‌ها پاک و هماهنگ بر هم، در خدمت امنيت، رفاه و سعادت جامعه بشري درآيد.
- او مي آيد تا همه فرزندان سياه، سفيد، سرخ و زرد حضرت آدم(ع) را از پس يک تاريخ جدايي و فراق به خانه برگرداند و کامشان را به وصال جاودانه شيرين سازد.
- ظهور منجي و مسيح و ياران صالح جهاني آنان نه از طريق جنگ و زور بلکه از مسير بيداري انديشه و توسعه مهر در همگان، آينده هميشه روشن بشر را با طلوع خورشيد پرفروغ و بي غروب آگاهي و آزادي رقم خواهد زد و در تن سرد و يخ زده جهان شور خواهد ريخت. او بهار را به جان آدميت و جهان بشريت هديه خواهد کرد. او خود بهار است و با آمدنش به زمستانِ وجودِ بشرِ در زنجير جهل، فقر و جنگ پايان مي بخشد و فصل شکفتن و شکوه انسان را فرياد مي زند.
- اکنون مي توان رايحه خوش و نسيم روح انگيز بهار انسانها را حس کرد. بهاري که در آغاز آن هستيم، اختصاص به نژاد، قوم، ملت و منطقه خاصي ندارد و به زودي همه سرزمين ها را در آسيا، اروپا، آفريقا و آمريکا فرا خواهد گرفت.
- او بهار همه عدالت طلبان، آزادي خواهان و پيروان انبياء الهي است. او بهار انسان است و خرمي دوران.
- بياييم همه با هم در مسير آمدنش با همدلي و همکاري و ايجاد ساز و کارهاي وحدت آفرين و آرامش بخش راه بگشاييم و از فيض وجودش جان‌هايِ تشنه بشريت را سيراب کنيم.
- زنده باد بهار، زنده باد بهار و باز هم زنده باد بهار!