۴۷ روستا و سکونت‌گاه چهارمحال و بختياري در معرض مخاطرات طبيعي قرار دارد و دولت تدبير و اميد با آغاز مطالعات درجاسازي و جابه‌جايي اين روستاها، تلاش دارد تا امنيت و معيشت اين روستاييان را تامين و از آسيب‌هاي احتمالي جلوگيري کند.
به گزارش خبرنگار
سلام لردگان؛ نواحي روستايي از نخستين مناطق آسيب‌پذير در مواجهه با مخاطرات طبيعي مانند سيل و زلزله هستند و اين در حالي است که بسياري از اين مناطق در برابر مخاطرات بيمه نيستند.
مناطق روستايي با توجه به موقعيت جغرافيايي خود تحت تاثير مخاطرات طبيعي ويژه‌اي هستند و به علت فقر بيشتر و دانش و فناوري محدودتر، نسبت به ديگر سکونت‌گاه‌هاي انساني در برابر خطرات طبيعي آسيب‌پذير هستند.
سيل، زلزله و ريزش کوه از مهمترين خطراتي است که به شدت روستاها را تهديد مي‌کند و از موانع مهم توسعه روستاها به شمار مي‌آيد.
به عقيده کارشناسان، آسيب‌پذيري ناشي از مخاطرات طبيعي در حوزه‌هاي انساني و محيط‌هاي مرتبط با مناطق روستايي به طور معمول به علت نبود مديريت مناسب ايجاد شده و علاوه بر آن فقر و آگاهي اندک روستاييان نيز در اين رابطه اثرگذار است و در نهايت منجر به صدمات شديد مالي، محيطي و انساني مي‌شود.
در نواحي روستايي، انسان ارتباط تنگاتنگي با طبيعت دارد به همين سبب انسان ساکن در برخي از روستاها، هنگام مواجهه با مخاطرات طبيعي بيشترين آسيب را مي‌پذيرد و از آنجا که اشتغال و معيشت روستاييان تا حد زيادي به زمين، خاک و آب وابسته است اين وابستگي روستاييان را بيشتر در معرض خطرات طبيعي قرار مي‌دهد.
چهارمحال و بختياري از استان‌هاي حادثه‌خير کشور
بنا بر اعلام مديريت بحران چهارمحال و بختياري، اين استان با توجه به شرايط جغرافيايي خاص و شيب بالا، جزو استان‌هاي پيشتاز کشور در بروز حوادث طبيعي مانند زلزله، سيل و رانش زمين است.
در سيلاب فروردين ۹۷ و بارش‌هاي بهار سال گذشته، تعدادي از روستاهاي استان در شهرستان‌هاي کوهرنگ، لردگان و اردل به سبب وقوع سيلاب به صورت اضطراري جابه‌جا شدند
از سوي ديگر بيشترين خطر رانش زمين نيز در شهرستان‌هاي اردل، کوهرنگ، کيار و لردگان گزارش شده است و از بين بيش از ۳۰ گسل شناخته شده بين ۱۸ تا ۲۰ گسل فعال در اين استان وجود دارد.
به گفته مرتضي زمانپور، مديرکل سابق دفتر مديريت بحران استانداري چهارمحال و بختياري تاکنون ۲۵ مخاطره طي ۲ سند «کاهش خطر» و سند «آمادگي و پاسخ به بحران» در استان شناسايي شده است که مهمترين آنها شامل سيل، زلزله، خشکسالي، فرونشست زمين، فروريزش، حرکات دامنه‌اي، برف، کولاک، بهمن، سرمازدگي، فرسايش خاک و وزش تندباد است.
اين وضعيت سبب شده بود تا تعدادي از روستاهاي در اين استان در معرض خطر قرار گيرند که طي سال‌هاي گذشته تعدادي از اين روستاها جابه‌جا و ايمن‌سازي شده و اکنون ۴۷ روستاي در معرض خطر وجود دارد که به همت دولت تدبير و اميد برنامه مطالعات جابه‌جايي و يا درجاسازي اين روستاها در دستور کار قرار گرفته است.
وجود ۴۷ روستاي در معرض خطر در چهارمحال و بختياري
مديرکل بنياد مسکن انقلاب اسلامي چهارمحال و بختياري از وجود ۴۷ روستاي در معرض خطر در اين استان خبر داد و گفت: تعيين تکليف وضعيت سکونت‌گاه‌هاي ۴۳ روستاي در معرض خطر استان و مطالعات امکان‌سنجي جابه‌جايي يا درجاسازي، ايمن‌سازي و پايدارسازي اين روستاها در برابر مخاطرات وارد مرحله اجرا شد و مطالعه چهار روستاي ديگر نيز به پايان رسيده است.
سهراب رييسي در گفت و گو با خبرنگار ايرنا افزود: انجام مطالعات امکان‌سنجي جابه‌جايي يا درجاسازي ۴۳ روستاي در معرض خطر استان در دست اقدام قرار گرفته و اميد است تا پايان سالجاري نتايج مطالعات اين روستاها تهيه و در کارگروه و کميته‌هاي مربوطه بررسي و تصويب شود.
وي ادامه داد:در چهارمحال و بختياري ۴۷ روستاي در معرض خطر سکونت‌گاهي وجود دارد که مطالعات چهار روستا در سال‌هاي گذشته به انجام رسيده است و با اتمام فرآيند مطالعات، جابه‌جايي يا تثبيت درجاسازي ۴۳ روستاي ديگر نيز تعيين تکليف مي‌شود
رييسي تصريح کرد:پس از انجام مطالعات تکميلي شامل مکان‌يابي بهينه سکونت‌گاه‌هاي جديد و يا تثبيت، پايدارسازي و ايمن‌سازي سکونت‌گاه موجود متناسب با مخاطرات تهديدکننده، امکان ارائه خدمات به متقاضيان فراهم مي‌شود.
جابه‌جايي روستاهاي در معرض خطر در دولت دوازدهم مطالعه‌محور شد
کارشناس مسئول دفتر فني تهيه طرح‌هاي جابه‌جايي و درجاسازي روستاهاي در معرض خطر چهارمحال و بختياري با بيان اينکه جابه‌جايي و درجاسازي روستاها از سال ۱۳۹۵ و به دنبال بخشنامه وزير کشور نسبت به سال‌هاي گذشته با تغييراتي همراه شده است، به خبرنگار ايرنا گفت: بر اساس اين بخشنامه هرگونه جابه‌جايي روستاها بايد منوط به کار کارشناسي و مطالعات فني باشد.
علي چراغيان با بيان اينکه جابه‌جايي روستاهاي در معرض خطر از سال ۹۵ به بعد مطالعه‌محور شده است، تصريح کرد: بر اساس آن، روستاهايي که مي‌توان با مقاوم‌سازي و درجاسازي ايمني آنها را فراهم کرد نياز به جابه‌جايي ندارند و تنها روستاهايي بايد جابه‌جا شوند که در معرض شديد مخاطرات قرار دارند.
وي ادامه داد: همچنين در روش جديد، قبل از وقوع مخاطرات نسبت به پيشگيري از آسيب‌پذيري روستاها نسبت به مخاطرات طبيعي مطالعه مي‌شود و روستاهايي که بر مبناي مطالعات انجام شده نسبت به جابه‌جايي آنها ضرورت وجود داشته باشد در شوراي برنامه‌ريزي و توسعه استان مطرح و در محل جديد تاسيسات و بناهاي جديد احداث مي‌شود.
اين کارشناس بنياد مسکن به تجربه جابه‌جايي روستاهاي در معرض خطر در دهه ۶۰ اشاره کرد و گفت: در همين دوران در استان ۸۵ شهرک و سکونت‌گاه در پي جابه‌جايي روستاهاي در معرض خطر ايجاد شد اما از آنجا که اين اقدام مطالعه‌محور نبود، برخي جابه‌جايي‌ها ضرورت نداشته است و با درجاسازي و مقاوم‌سازي مي‌شد، جمعيت روستايي را در همان مناطق پايدار کرد با اين وجود اقدام ارزشمندي به شمار مي‌آيد.
چراغيان افزود: اين در حالي است که در مطالعات جديد مشاور طرح، تمامي جوانب امر از نظر شاخص‌هاي اقتصادي، اجتماعي و فني را مي‌سنجد و به يکي از مهمترين شاخص‌ها که تمايلات اجتماعي براي جابه‌جايي است مي‌پردازد و سپس در کميسيون‌هاي تخصصي به بررسي گذاشته مي‌شود.
وي با بيان اينکه معيشت يکي از مهمترين دغدغه روستاييان و از عوامل ممانعت آنها از جابه‌جايي در مناطق ديگر است، اظهار داشت: تلاش شده تا روستاهايي که مخاطرات طبيعي در آنها حاد نيست و مي‌توان با روش‌هاي ايمن‌سازي روستا را پايدار کرد با صرف هزينه‌هاي اجتماعي و اقتصادي کمتر معيشت و شغل کشاورزان را با درجاسازي در روستا حفظ کرد و نيازي به جابجايي روستا نباشد.
کارشناس مسئول دفتر فني تهيه طرح هاي جابه‌جايي و درجاسازي روستاهاي در معرض خطر چهارمحال و بختياري در خصوص الزامات مکان‌هاي جديد براي جابه‌جايي روستا نيز گفت: سايت بايد پايدار باشد، از نگاه تمايلات اجتماعي و معيشتي با چالشي مواجه نباشد و از نظر مطالعات ژئوتکنيک نسبت به ثبات منطقه اطمينان حاصل شود.
چراغيان خاطرنشان کرد: در جابه‌جايي به سايت جديد زمين رايگان در اختيار روستاييان قرار داده مي‌شود و روستاييان با تسهيلات بلاعوض و نظارت بنياد مسکن اقدام به احداث مسکن مي‌کنند.
وي در ادامه به نوع مخاطرات و جانمايي روستاهاي در معرض خطر استان اشاره کرد و گفت: روستاهاي در معرض خطر استان در شهرستان‌هاي کوهرنگ، اردل و لردگان واقع شده و بيشتر تحت سه مخاطره سيل، زمين‌لغزش و ريزش کوه قرار دارند.
چراغيان افزود: روستاهاي ده‌دلي، دم‌آب، بادره، زردليمه، ليمه، سرتنگ، ده زرد، سرقلعه، بيراهگان و دره‌رزگه در دهستان ديناران بخش مرکزي شهرستان اردل از جمله روستاهاي در معرض خطر استان به شمار مي‌روند.
به گفته وي، بيشترين روستاهاي در معرض خطر استان در شهرستان کوهرنگ است که شامل روستاهاي سرآقاسيد، سرصالح کوتاه، تلو، زرک، سوه، چين، روستا، دره‌توت، اي‌ناز، پيرعالي در دهستان موگويي بخش مرکزي و روستاهاي دره هندو، کنگرستان، طارم، رباط‌کوه، الگي عليا و سفلي، سه جوي، گاوشير، چم‌عباسعلي، قلعه کشکي، کچوز و محمود آباد در بخش بازفت است.
اين کارشناس بنياد مسکن چهارمحال و بختياري خاطرنشان کرد: روستاهاي امام‌آباد، نارگيلي، دره‌شير، گيساران، باغ کاج، دره نيک، لير در بخش پشتکوه فلارد و روستاهاي اينکک و دره زيردودرا در بخش رودشت و روستاهاي چيگو و سيدمحمد در بخش منج و روستاي ليرابي در بخش مرکزي شهرستان لردگان از ديگر روستاهاي در معرض خطر استان به شمار مي‌روند.
به گزارش ايرنا، چهارمحال و بختياري با ۹۷۹ هزار نفر جمعيت ۱۰ شهرستان و بيش از ۸۰۰ روستا و آبادي دارد.
انتهاي پيام/630 ل