بر اين اساس، انديشکده هاي فعال در حوزه نظامي و اتاق هاي فکر غربي که معمولا در مورد حملاتي مثل اين موضوع، به سرعت تحليل هايي را ارائه مي کردند تا هفتهها، در اين خصوص سکوت اختيار کرده و ترجيح دادند حرف و تحليلي درباره قدرت عملياتي يگانهاي موشکي سپاه مطرح نکنند. در اين ميان يک انديشکده فرانسوي مطلبي را درباره حملات موشکي ايران عليه تروريستها منتشر کرده که حاوي نکات جالب و قابل تاملي است.
پايگاه مطالعات استراتژيک Fondation pour la recherche stratégique يک انديشکده فرانسوي است که توسط Pierre Joxe وزير دفاع سابق فرانسه تشکيل شده و صرفا در امور صرفا نظامي و دفاعي، به تحقيقات و ارائه تحليل هاي راهبردي مي پردازد. اين انديشکده در يکي از آخرين توليدات خود، تحليلي را درباره حمله موشکي ايران به مقر تروريستها منتشر و در عين حال، سوالاتي را نيز مطرح کرده است که هم نکات مهم اين تحليل و حتي سوالات مطرح شده، حاوي اعتراف به قدرت بازدارندگي و مهيب موشکي ايران است.
تهديد موشکي ايران واقعي است، اما نه آنچه که پيش بيني مي شد !
اين انديشکده فرانسوي با اشاره به اينکه در روز ۱۸ ژوئن سال ۲۰۱۷ ميلادي، سپاه پاسداران انقلاب اسلامي به وسيله موشک هاي زمين به زمين به مواضع تروريستها در استان ديرالرزور در شرق سوريه حمله کرد، افزوده است: اين عمليات که ليله القدر نامگذاري شد با خوشحالي مقامات ايراني رو به رو شد. آنها اين از اين حمله استقبال کرده و آن را بخش کوچکي از توان نظامي خود معرفي کردند و گفتند که ممکن است اين حملات عليه گروههاي تروريستي ادامه پيدا کند.
تحليل مذکور با تاکيد بر اينکه تحليلگران غربي پيش از اين بخش عمده توجه خود را بر روي موشک هاي برد بلند ايران متمرکز کرده بودند اما ايران روي موشک هاي کوتاه برد تاکتيکي با سوخت جامد نيز فعاليت زيادي انجام داده است، خاطرنشان کرده است که به نظر مي رسد سپاه پاسداران به يک سلاح با دقت بالا براي هدف قرار دادن عمق دشمن در حالت تاکتيکي دست پيدا کرده است و در عين حال، اين توان موشکي کوتاه برد چالش بزرگي را براي سامانه دفاع موشکي همسايگان ايران نيز ايجاد خواهد کرد.
پايگاه مطالعات استراتژيک همچنين با بيان اينکه اين حمله موشکي از قبل با طرف سوري هماهنگ شده بود، اضافه کرده است: يک پهپاد ايراني بر فراز منطقه هدف در حال چرخش بود و تصاويري از لحظه برخورد را نيز ثبت کرد که اين نوع حرکات نشان از يک برنامه ريزي حرفه اي در بين ايراني ها دارد.
چرا از موشک ذوالفقار استفاده شد ؟
اين انديشکده فرانسوي در بخش ديگري از تحليل خود با بيان اينکه در حمله موشکي ايران سوالات زيادي نهفته است، به تشريح ويژگي هاي موشک ذوالفقار پرداخته و افزوده است: يکي از سوالات بزرگ درباره اين موشک نسبت ميزان وزن به برد اين موشک است. مقامات ايراني در زمان رونمايي بردي در حدود ۷۰۰ کيلومتر را براي اين موشک اعلام کرده اند که نسبت به اعضاي اوليه خانواده موشک فاتح ۱۱۰ رشدي در حدود ۱۳۰ درصدي را نشان مي دهد.
Fondation pour la recherche stratégique با تاکيد بر اينکه بين محل پرتاب تا نقطه برخورد فاصله اي در حدود ۶۵۰ کيلومتر وجود داشته، متذکر شده است: اين افزايش شديد برد در صورتي که با کاهش ميزان وزن سر جنگي بدست نيامده باشد نشانه استفاده از مواد سبک وزن پيشرفته در حجم بالا در ساخت موشک و همچنين ارتقاء سيستم پيشران است.
«ايران در حال حاضر از پيشرانه هاي کامپوزيتي در خانواده موشک هاي فاتح ۱۱۰ استفاده مي کند که نسبت به مدل هاي اوليه پيشرفت فوق العاده اي محسوب مي شود. به نظر مي رسد که مهندسان ايراني در بخش پيشران هاي سوخت جامد به پيشرفت هاي مهمي نائل شده اند. در صورتي که اين پيشرفت ها صحت داشته باشد بايستي نگران سطح تکنولوژي و دانش ايران در اين بخش بود.»
انديشکده مشهور فرانسوي با اشاره به اينکه مشخص است که ايران به سامانه هاي ماهواره اي مثل جي پي اس دسترسي ندارد، درباره علت دقت موشک هايي چون ذوالفقار به گمانه زني پرداخته و افزوده است: يکي از روش هاي ايرانيان براي افزايش دقت موشکهاي خود، کار بر روي سر هاي جنگي جدا شونده با قابليت هدايت تا لحظه آخر است که پيش از اين بر روي موشک هاي مثل عماد نيز نصب شده بودند.
به اعتقاد تحليلگران اين انديشکده، يک نکته مهم درباره خانواده موشکي فاتح ۱۱۰ و موشک ذوالفقار قابليت پرواز نيمه بالستيک اين موشکهاست. در اين حالت اين موشک ها از جو زمين خارج نمي شوند و در مرحله فاز نهايي نيز به نسبت سرعت پايين تري دارند و کنترل و هدايت آنها در اين مرحله نيز آسان تر است.
ايران از حمله به ديرالزور چه درسهايي گرفت؟
بخش تکراري اکثر تحليل هاي غربي، به موضوع ايران هراسي تعلق دارد که اين مطلب موسسه مذکور نيز خالي از اين بخش نيست و در آن با اشاره به اينکه موشک هاي کوتاه برد و راکت هاي هدايت شونده ايراني چالش بسيار بزرگتري نسبت به موشک هاي دوربرد محسوب مي شوند، آمده است: کشورهاي همسايه ايران که سرمايه گذاري سنگيني در بحث دفاع موشکي کردند و همچنين پايگاه هاي نظامي آمريکا در اطراف ايران، همگي در تير رس اين خانواده از موشک ها و راکت هاي ايراني قرار دارند. اين راکت ها و موشک ها گزينه هاي بيشتري را در اختيار ايران براي مقابله با سامانه هاي دفاع موشکي قرار مي دهد. از طرفي اگر به گروه هاي طرفدار ايران مثل حزب الله برسد مي تواند چالشي براي اسراييل باشد.
انديشکده مشهور فرانسوي با تاکيد بر اينکه به نظر مي رسد ايران اطمينان بيشتري به قواي موشکي خود براي استفاده از آن در حملات پيدا کرده است، افزوده است: براي فهميدن اثر کامل حمله موشکي ايران لازم است بررسي دقيقي نسبت به خسارت وارد شده به وسيله اين حمله انجام شود. البته برخي از مقامات نظامي اسراييل، حمله موشکي ايران را با دقت کم ارزيابي کرده اند اما تا زماني که مدرک مشخصي از سمت عربستان، اسراييل يا آمريکا ارائه نشود نمي توان بر روي اين صحبت ها مانور داد.
نتيجه گيري نهايي و سوالاتي درباره توان موشکي ايران
به اعتقاد تحليلگران اين انديشکده سوالات مهمي پس از اين حمله موشکي در اذهان کارشناسان ايجاد شده است و با توجه به اينکه در جريان جنگ سوريه موشک هاي کروز روسي و موشک ذوالفقار ايراني براي اولين بار مجال استفاده واقعي در رزم را بدست آوردند، مشخص شده است اگر موشک هاي سري فاتح و ذوالفقار در تعداد بالا شليک شوند مي توانند دست برتر را در بخش تاکتيکي و عملياتي به ايراني ها اعطا کنند.
موسسه مذکور با طرح اين سوال که کدام تکنولوژي پيشرفته در زمينه طراحي، پيشرانه و هدايت به توسعه موشک ذوالفقار منجر شد؟ ادامه داده است: آيا اين تکنولوژي ها در سالهاي اخير به ايران وارد شده يا خير؟ اگر اين تکنولوژي وارداتي نيست آيا مشخص است که سطح تحقيق و توسعه و همچنين توان علمي – صنعتي ايران در بخش موشکي تا به کجا پيشرفته است و اثر اين پيشرفت در آينده منطقه خاورميانه و برنامه ريزي نظامي کشورهاي منطقه چه خواهد بود ؟
پايگاه مطالعات استراتژيک در جمع بندي تحليل خود با اعلام اينکه نمي توان بدون پاسخ دقيق به اين سوالات درباره توان موشکي ايران ،به يک نتيجه گيري کلي رسيد، صريحات تاکيد کرده است: تصور کردن ايران به عنوان کشوري که نيازمند تکنولوژي خارجي براي موشک هاي خود است يک اشتباه وحشتناک خواهد بود و در نهايت نيز بايد درباره برنامه موشکي ايران اين سوال را مطرح کرد که قدم بعدي ايرانيان چه خواهد بود ؟