حال بعد از گذشت 37 سال از انقلاب شکوهمند اسلامي ايران برخي از عناصر تجديدنظرطلب سعي در استحاله و تغيير مفهومي و تفسيري اين روز بنابر نگاه منفعتطلبانه خود دارند. روزنامههايي که تابلودار اين جريان هستند در ستون يادداشت روز خود در 13 آبان سال جاري قرائتهاي عجيبي از اين روز ارائه دادند که درواقع قلب واقعه و نشان از کج فهمي اين افراد از اصل آن است.
جريان اصلاحطلب که خود را حامي ارتباط با آمريکا و برجام معرفي کرده در اين باب سعي دارد که روز 13 آبان که روز استکبارستيزي است را به نوعي با مفهومسازي دگرگون سازد و با بيان اينکه با امضاء برجام توسط ايران و شش کشور ديگر بسياري از موارد رنگ باخته و درهاي ديگري به روي ايران باز شده است، سعي ميکنند به نوعي با وجهه استکبار ستيزي اين روز و فرهنگ انقلاب مقابله کنند.
روزنامه قانون در همين باب در يادداشتي عجيب که التقاطي از اسلام رحماني و پز صلحطلبي است، اينگونه القاء ميکند که بايستي اهداف را ثابت و رويکردها و روشها را تغيير داد. اين درحالي است که با نگاهي سطور مختلف اين يادداشت به خوبي ميتوان متوجه شد که نويسنده در پي خلط مبحث و تغيير اهداف و روشها به طور کلي است.
نويسنده اين يادداشت با اين ادعا که نگاه جهان تغيير کرده است، برگزاري مراسم 13 آبان را ترويج خشونت و تفرقه ميخواند و مينويسد:«طبق سنت برگزاري مراسم 13 آبان، ماهيت اکثر شعارها و فريادهايي که طرح ريزي و سر داده ميشود، آکنده از کينه، خشم و نفرت بوده و قبل از آنکه متبادرکننده اهداف اوليه و موضوعاتي باشد که اين روز، حول آن شکل گرفته، گواه عادت کردن و گرفتار آمدن به مسائلي روتين است که تنها مصرف داخلي دارند. بغرنج تر آنکه، تحرکاتي ازجمله آتش زدن پرچم کشورها و توهين و افترا به برخي سرمايههاي نظام که از سوي قليلي از راهپيمايان صورت ميگيرد، نمونه تفرقه در داخل و بد دفاع کردن از مواضع بحق مردم و مسئولان و به نوعي نشان دادن چهره اي خشن و بي منطق از نظام در عرصه جهاني است.»[1]
جالب اينجاست که نويسنده بدون توجه وقايع منطقه و سياستهاي آمريکا و کشورهاي مرتجع براي به آتش کشيدن خاورميانه و جنگ ميان محور مقاومت و تروريست و استکبار به نوعي خود سوئيس پنداري در موضعي کلي که حاکي از فراموشي تاريخ 13 آبان و ماهيت ضد استکباري اين روز است، مي نويسد: «آشوبها و تغييرات ژئوپلتيک منطقه نيازمند چشم انداز روشن تر و راهکارهاي مرضي الطرفيني براي تعامل و همکاري ميان جمهوري اسلامي و غرب است.»
از سوي ديگر روزنامه اصلاحطلب بهار نيز در يادداشتي که نشان دهنده آن است که نويسنده آن به عنوان يک روزنامهنگار هنوز با اصطلاحات و نوع استفاده از آنان آشنايي ندارد، تسخيرکنندگان لانه جاسوسي و دانشجويان خط امام را گروگانير و کارمندان لانه شيطان را گروگان ميخواند. موضوعي که اين سئوال را به ذهن متبادر ميسازد که آيا يک روزنامه نگار آمريکايي اين ستون را به نگارش درآورده يا يک خبرنگار ايراني!
اين مطلب که با تيتر عجيب « چه ديگها که پاي سفارت بار نگذاشتند!» و القابي چون احمق، جوان و هيجانزده و ... دانشجويان خط امام خطاب قرار ميگيرد، با اين سطور به پايان ميرسد:« اشغال سفارت يک کار غير درست اما پيش بيني شدني بود. شايد بعد از 36 سال نتوان به گروگانگيران ( دانشجويان خط امام ) حق داد و حتي حرکتشان را قبول داشت اما ميتوان فضاي هيجان انگيز سال 58 را تجسم و ميزان نفرت بسيار از آمريکا را درک کرد؛ جوانان 20 تا 30 ساله که پر شور بودند و آرمانهاي زمانه خودشان را داشتند. به زعم آنان حرکت آنان نه خيانت بود و نه تبعات منفي 37 ساله ميتوانست به همراه داشته باشد. از منظر آنان حرکت آنان نجات انقلاب از کودتاي احتمالي بود.امروز نميتوان بعد از گذشت سه دهه اين جوانان را خائن يا حتي احمق دانست؛ آنان فرزندان زمان خود بودند و اگر نگوييم تمامي مردم ، اکثريت از آنها حمايت کردند و چه ديگهايي که زير ديوار سفارت بار گذاشته نشد.»
روزنامه آرمان نيز به قلم صادق زيبا کلام از 13 آبان روايت کرده است؛ روايتي که در همان خط برجام و استکبارستيزي نگاشته شده با اين تفاوت که زيباکلام در موضعي عقب تر نسبت به نويسندگان جوان روزنامههاي بهار و قانون بيان ميدارد که نبايد 13 آبان را فراموش کرد اما بايستي با جهان تعامل کرد و مشکلات را حل نمود.
به هر جهت آنچه مشخص است خطي است که اين روزها از سوي اصلاحطلبان در مورد برجام و مغايرت آن با 13 آبان تقويت شده است. کساني که به جاي استکبارستيزي در مقابل آمريکا نسخه کرنش را در اين روز تجويز کردند و سعي داشتند که با تزريق فکر آمريکايي در کشورمان رويکرد و عملکرد غربي را طرح ريزي نمايند و با عنوان تغيير در سبک و سياق برگزاري يوم الله 13 آبان را دستخوش تغيير و استحاله کنند. البته مراسم اين روز به مانند سالهاي قبل باشکوه و باشکوهتر برگزار شد اما آنچه مشخص است پروژه نفوذ از طريق بزک کردن چهره آمريکا و تحريف تاريخ در روزنامههاي زنجيرهاي ادامه دارد.
[1] http://ghanoondaily.ir/News/63918