به گزارش خبرنگار
سلام لردگان؛ در اوايل فصل پاييز که وارد شهر لردگان مي شويد هوا گرفته است، انگار چند نقطه اي از شهر در حال سوختن است، جلوتر که مي رسيد ديگر خبري از هواي سالم نيست و هرچه هست بوي دود است و دود و دود، اين بوي دود به دليل پوشال هايي است که برخي از کشاورزان و يا جوانان به خاطر سرگرمي پس از برداشت محصول برنج، مي سوزانند وچون هنوز تر است به طور کامل نمي سوزد.
برخي از کشاورزان، اين تصور را دارند که با سوزاندن پوشال ها کرم ساقه خوار که از آفت هاي شاليزار هاي برنج است از ميان مي رود.
يکي از شهروندان لردگاني در گفتگو با خبرنگار ما گفت: متاسفانه هيچ ارگاني در شهرستان اين مساله را جدي نمي گيرد .
اين شهروند افزود: برخي اوقات بويژه در شب نفس کشيدن در شهر سخت مي شود .
يکي از کارشناسان محيط زيست آتش زدن کاه در فصل برداشت برنج را مضر برشمرد و گفت : عمده ترکيب شيميايي بافت ساقه برنج ترکيبات هيدروکربني سلولزي است که در اثر سوختن 100 گرم آن ، حدود 25 ليتر دود غليظ مرکب از دي اکسيد کربن، مونواکسيد کربن و دوده توليد مي‌شود.
اين کارشناس با اشاره به اينکه با پراکنده شدن اين ميزان دود، حجم هواي 50 تا 125 هزار ليتر آلوده مي شود افزود: اين دود ها علاوه بر تخريب طبيعت و ايجاد مشکلات تنفسي ،در برخورد با تشعشعات خورشيدي غلظت هوا و در نهايت گرم شدن هواي کره زمين را موجب مي شود .
وي سوزش چشم، کاهش ديد، بروز انواع سرطان‌ها و بيماري برونشيت و مسموميت شديد تنفسي را از ديگر مضرات آتش زدن کاه و کلش در شاليزارها بيان کرد .
دانشجوي لردگاني که در رشته کشاورزي مشغول است در اين خصوص مي گويد: سوزاندن بقاياي گياهي موجب کاهش جذب عناصر غذايي توسط ريشه‌ها، کاهش ظرفيت نگهداري آب در خاک، کاهش راندمان مصرف آب، کاهش نفوذ پذيري خاک و کاهش فعاليت ميکروارگانيسم‌هاي خاک شود.
وي همچنين با اشاره به اينکه سوزاندن بقاياي گياهي موجب تخريب بافت و ساختمان خاک مي شود، افزود: اين کار همچنين موجب افزايش فرسايش خاک و بالا رفتن مصرف کودهاي شيميايي مي شود.
علي اصغر حسني ساطحي، دبير الهيات و فعال زيست محيطي در گفتگو با خبرنگار ما مي گويد: سالهاست که در فصل پاييز در شهرستان لردگان معضل زيست محيطي، سلامت جسمي و رواني مردم را به مخاطره انداخته و آن معضل، سوختن کاه و کلش برنجهاي شاليکاران شهرستان هست .
وي افزود: اين موضوع اولاً بحث احترام به مدنيت و فرهنگ شهرنشيني است که هم از جانب مسولين شهرستان و هم از جانب کشاورزان بکلي فراموش شده و گوش کسي بدهکار اين امر نيست و جاي تاسف است که اين مشکل اجتماعي - بهداشتي براي سازمان محيط زيست و ديگر مسئولين شهرستان بعنوان متوليان اين امر هم گويا حائز اهميت نيست .
دوماً، از جهت ديگر بحث حق الناس اين قضيه است، کشاورزان عزيز که همگي اهل نماز و عبادت هم هستند گويا واقف نيستند که تجاوز به حق الناس گناه نابخشودني است و فقط زماني قابل جبران هست که از همه کساني که از اين ناحيه ( دود و آلودگي هوا) به تنگ آمده و ناراضي هستند حلاليت بطلبند که اين امري تقريباً محال است زيرا يافتن همه مردم و طلب حلاليت از همه کاري است ناشدني .
پس:
هشدار به همه مسولان و همه همشهريان و همه ي کشاورزان عزيز: حق الناس برعهده همه شماست، چه موقع و چطور ميخواهيد جبران کنيد ؟
مي توان با يک برنامه ريزي صحيح و استفاده مناسب از ماشين آلات نسبت به مديريت بقايا اقدام کرد، بدون آنکه آنها را سوزاند.